SZACHY

wladek

--
Solving latwy_2012

[link widoczny dla zalogowanych]

Osiem zadan do rozwiazania ---

[link widoczny dla zalogowanych]

OSIEM zadan z Rozwiazaniami

Autor : Attila Benedek
The Problemist 1991
------

_2

Pomocnik w 2 posunieciach -- h#2 -- -- 1. Hc5 - Sb4 - 2. Kd4 - We4 - mat

-- Trzy rozwiazania

1. Hc5 --- Sb4 -- 2. Kd4 -- We4 # ----- diagram -- 2
1. Hd2 - We4+- 2. Kd3 -- Sb4 # ------ diagram -- 3
1. Kd3 -- Sf3 -- 2. Hc4 -- Sce1 # ----- diagram -- 4

--------------------

_4

1. Hd2 - We4+ - 2. Kd3 - Sb4 - mat --- --- 1. Kd3 - Sf3 - 2. Hc4 - Sce1 - mat

Czarny Hetman trzy razy blokuje pola krolewskie -- Hc5 - Hd2 - Hc4

Zestaw zadan nr.2 byl latwy.

Dla treningu polecam sprawdzac rozwiazania i ciekawe pozycje matowe umieszczac na diagramach szachowych.
Szkoda ze tym naszym reprezentantom z grupy drugiej nie mial Kto tego wytlumwczyc.
Polska jest Druzynowym Mistrzem Swiata w solvingu, ale poza kilkoma szachistami co regularnie rozwiazuja zadania szachowe , to dalej jest totalna pustka... Zadan nie umieszcza sie na stronie PZSzach-u w Macie jest kilka zadan.... Z takim propagowaniem solvingu i kompozycja szachowa nie bedzie w Polsce Szachow.
-
--

wladek

--
Kompozycja szachowa --- To trening ukladania siatek matowych!

66 - P1231703
Autor : Frank Müller
5086v diagrammes 04-06/2003
3. Preis
-----

_2

Samomat w 9 posunieciach --- S#9 -- -- Sd2 - g3 -- 9. Wd1 -- gxf2 - mat

1. Hd3!+ - Ke5 - 2. Gb2+ - Kf4 - 3. Sxh3+ - Kg4
4. Ge2+ -- Kh4 - 5. Hxh7+ - Kg3 - 6. Ge5+ - Kg2
7. Sf2 --- g4 -- 8. Sd2 - g3 -- 9. Wd1 -- gxf2 - mat --- Diagram -- 2

Ciekawy uklad bialych bierek w poczatkowej pozycji zadania.
Okazuje sie , ze wszystkie biale bierki byly potrzebne do
zamatowania bialego KROLA

wladek

--

[link widoczny dla zalogowanych]

Osiem zadan do rozwiazania ---

----------

[link widoczny dla zalogowanych]

OSIEM zadan z Rozwiazaniami

------------------

Autor : Attila Benedek
The Problemist 1991
------

_2

Pomocnik w 2 posunieciach -- h#2 -- -- 1. Hc5 - Sb4 - 2. Kd4 - We4 - mat

-- Trzy rozwiazania

1. Hc5 -- Sb4 -- 2. Kd4 -- We4 # ---- diagram -- 2
1. Hd2 - We4+- 2. Kd3 -- Sb4 # ----- diagram -- 3
1. Kd3 -- Sf3 -- 2. Hc4 -- Sce1 # ---- diagram -- 4

--

3_4

1. Hd2 - We4+ - 2. Kd3 - Sb4 - mat --- --- 1. Kd3 - Sf3 - 2. Hc4 - Sce1 - mat

Czarny Hetman trzy razy blokuje pola krolewskie -- Hc5 - Hd2 - Hc4

---

wladek

--
2019_08 Magazyn Szachista

Od redakcji

Andrzej Filipowicz - Redaktor Naczelny Elita światowa gra prawie w
każdym miesiącu poważny turniej w szachach klasycznych, szybkich
lub błyskawicznych z niezwykle wysokimi nagrodami, nieporównywalnymi
z latami 80-ymi i 90-ymi XX wieku, kiedy to tylko mecze o MŚ miały
milionowe fundusze nagród. Naturalnie udział w obecnych elitarnych
turniejach jest ograniczony do niewielkiego liczbowo grona osób,
praktycznie do pierwszej piętnastki, a wyjątkowo do pierwszej
dwudziestki świata, wg listy rankingowej FIDE.

Oni zarabiają krocie, dziesiątki czy setki tysięcy Euro lub USD,
a pozostali szachiści muszą się zadowalać nagrodami w najlepszym
razie dziesięciokrotnie mniejszymi.

Tegoroczny Grand Chess Tour, wspierany przez amerykańskiego
milionera Rexa Sinquefielda rozpoczął się od turniejów szachów
szybkich i błyskawicznych, rozegranych w Abidżanie, stolicy Wybrzeża
Kości Słoniowej.
Był to pierwszy turniej w historii szachów w Afryce,
w którym uczestniczył aktualny mistrz świata. Magnus Carlsen nie
zawiódł oczekiwań i zwyciężył w ogólnej punktacji obu turniejów.
Zdecydowanie wygrał turniej szachów szybkich, a w turnieju blitza
zajął II miejsce, przegrywając obie partie z Fracuzem Maxime
VachierLagrave, który staje się dla niego bardzo niewygodnym
rywalem w turniejach błyskawicznych.

W tradycyjnym turnieju w Stavanger, w Norwegii, nie tylko zabroniono zgody na remis przed 30 posunięciem, ale w przypadku remisowego zakończenia partii, zawodnicy musieli grać tym samym kolorem baraż, w którym białe dostawały 10 minut, a czarne, grające z remisem for tylko 7 minut. Dodatek 3 sekundy na posunięcie pojawiał się dopiero od 61 ruchu. Triumf w zasadniczej partii był punktowany 2-0, a po tie-breaku tylko 1,5-0,5. Okazało się jednak, że zawodnicy szybko doszli do wniosku, że najlepszym rozwiązaniem jest zakończenie remisem zasadniczej partii i skoncentrowanie się na tiebreaku. Zaledwie 11 partii klasycznych (z 45) zakończyło się rezultatywnie. Zwyciężył Magnus Carlsen, który wygrał aż 6 baraży!

Nowe kierownictwo FIDE postanowiło zmienić system MŚ kobiet i przeprowadzić rozgrywki na wzór męskich. Pucharowe MŚ kobiet zamieniono na puchar świata, a utworzono turniej pretendentek, którgo triumfatorka zagra mecz o MŚ z Chinką Ju Wenjun. Do dwukołowego turnieju zaproszono 8 zawodniczek na podstawie ostatnich MŚ kobiet z 2018 roku (półfinalistki) i listy rankingowej FIDE. Triumfowała nieoczekiwanie, ale całkowicie zasłużenie Aleksandra Gorjaczkina, która już na dwie rundy przed końcem zapewniła sobie I miejsce. Zawód sprawiły eksmistrzynie świata Aleksandra Kosteniuk, Marija Muzyczuk i Tan Zhongyi, które nie nawiązały walki o zwycięstwo w turnieju.

Andrzej Filipowicz
Redaktor Naczelny

wladek

-
2019_09 Magazyn Szachista

Od redakcji

Andrzej Filipowicz - Redaktor Naczelny W okresie letnich wakacji odbywa się tak wiele ważnych zawodów międzynarodowych i krajowych, że praktycznie żaden periodyk szachowy nie jest w stanie zrelacjonować nawet połowy tych ważnych imprez. Niemniej jednak zawsze warto przyjrzeć się postępom i wynikom naszej czołówki. Zdecydowana większość naszej olimpijskiej reprezentacji, która tak znakomicie spisała się w Batumi w 2018 roku, brała udział w kilku turniejach.

Radosław Wojtaszek wystartował w Dortmundzie, w którym triumfował w 2017 r., a tym razem do ostatniej rundy walczył o powtórzenie sukcesu. Był bardzo bliski zwycięstwa, ale nie zrealizował dużej przewagi w partii z Nisipeanu, a w ostatniej rundzie lider i zwycięzca turnieju Leinier Dominguez Perez potrafił zniwelować nacisk Radka. Najlepszą wartościowość z dzielących miejca II-V miał Ian Niepomniaszczij, a Wojtaszek oficjalnie zajął trzecie miejsce.

Jan Krzysztof Duda bez powodzenia wystąpił w drugim Grand Prix FIDE w Rydze. Zaczął od zwycięstwa (po barażu) z ośmiokrotnym mistrzem Rosji Peterem Swidlerem, ale w drugim meczu, również w barażu, uległ późniejszemu triumfatorowi Szachrijarowi Mamedyarowowi, który wraz z Aleksandrem Griszczukiem objął prowadzenie w cyklu GP.

Kamil Dragun i Jacek Tomczak pokazali niezłą formę w memoriale Mieczysława Najdorfa w Warszawie dzieląc I-VII miejsca. Miłą niespodzianką był sukces Bartłomieja Heberli, który miał w tej grupie najlepszą wartościowość i w pełni zrehabilitował się za niepowodzenie w finale MP w Warszawie.

Drugą miłą niespodziankę sprawili 12-latkowie, którzy zdobyli dwa złote medale wśród juniorek i juniorów w DME do 12 lat w Pardubicach. Do tego dołożyli kilka medali za najlepsze wyniki na szachownicach. Niestety zawiedli 18-latkowie, zarówno juniorki, jak i juniorzy, którzy nie nawiązali walki o medale w DME do 18 lat, mimo, że w obu reprezentacjach znaleźli się najlepsi w kraju.

Czołówka światowa walczyła w Zagrzebiu w niezwykle silnym klasycznym turnieju w ramach Grand Chess Tour. Średni ranking turnieju wynosił aż 2782, co oznaczało XXII kategorią, najwyższą w historii 12-osobowych turniejów. Niespodzianek nie było. Na pierwszym miejscu znalazł się mistrz świata Magnus Carlsen, a na drugim Wesley So, który uważał się na triumfatora, twierdząc, że przy udziale Magnusa pozostali walczą tylko o drugą lokatę!

Nic ująć, nic dodać, aktualny mistrz świata Carlsen, szesnasty w historii panuje na tronie od 2013 r., pokonując kolejno Ananda 6,5-3,5; ponownie Ananda 6,5-4,5; Karjakina 9-7 i Caruanę 9-6.

Andrzej Filipowicz
Redaktor Naczelny
--