SZACHY

wladek

--

Partia ---> Gipslis - Kostro -- 1976 -- 1-0
--

1_2

diagram - 1
Mat -- w 3 posunięciach -- #3 -- -- 1. Hxh7+ - Kxh7 - 2. Wh3+ - Kg6 - 3. Sxe7+ - szach - szech - mat

--

wladek

--

---

1_2
diagram - 1

--

wladek

--
-
Matowanie na -- diagramie... --> dla pani premier
Mnożenie ---- na diagramie...
Duże miasta -- na diagramie.

---

1_2

diagram - 1
Mat - w 3 posunięciach -- #3 --- --- 1. Gc8! - tempo - e6 - 2. Kf3 - Kf5 - 3. Wd5 - mat

Wieża - Wd8 --- GDYNIA --- 8 razy 4 = 32 -- --- Wieża - Wd5 -- KONIN -- 5 razy 4 = 20
Pionek -- e7 --- Ostróda --- 7 razy 5 = 35 -- -- Pionek -- e6 --- PŁOCK -- 6 razy 5 = 30
Pionek -- g6 ---- Łomża ---- 6 razy 7 = 42
Król --- Ke5 --- Łowicz ---- 5 razy 5 = 25 -- -- Król - Kf5 - WARSZAWA -- 5 razy 6 = 30
Pionek -- g5 --- SIEDLCE -- 5 razy 7 = 35
Goniec - Gg4 -- LUBLIN --- 4 razy 7 = 28 -- -- Goniec - Gc8 -- SŁUPSK -- 8 razy 3 = 24
Król - Ke3 WŁOSZCZOWA - 3 razy 5 =15 ---- Król - Kf3 - Ostrowiec Św -- 3 razy 6 = 18

--

wladek

Prof. Jan Hartman

Beato - życzę Ci z całego serca synekury w tak pogardzanej przez siebie
Brukseli! I długiej, wspaniałej emerytury.
I w ogóle wszystkiego dobrego, byle z dala od nas.

77 lotów wojskową Casą do domu za 34 tys. każdy przelot tam i z powrotem
(plus koszty konwojów z Krakowa do Brzeszcz) – takie to sułtańskie
standardy zafundowała sobie, nie bacząc na procedury i własny wizerunek,
Beata Szydło w okresie swego urzędowania na stanowisku premiera.

Sądzę, że nagłośnienie tej sprawy, w powiązaniu ze słynnymi nagrodami
dla ministrów, ostatecznie pogrąża ulubienicę Kaczyńskiego i przesądza
o tym, że pójdzie w odstawkę. Zwłaszcza że mający do niej słabość
prezes z powodu choroby powoli żegna się z władzą.

W walce o schedę po Kaczyńskim Szydło nie weźmie, moim zdaniem, udziału. Nie ma szans na prezesurę partii, nie ma szans na marszałka Sejmu, nie ma szans na nominację do wyborów prezydenckich. Co więc zostaje? Zostaje zsyłka do Brukseli na posadę europosła. I to jest bodajże dla niej najwygodniejsze – robić dla UE nic nie musi (zresztą i nie umie, i nie chce), a 30 tysięcy miesięcznie spływa przez pięć albo i dziesięć lat. Żyć, nie umierać.

Polacy mają głęboko wdrukowany polityczny atawizm, nakazujący im instynktownie postrzegać władzę jako obcą i opresyjną (takiej bowiem zawsze niemalże doświadczali ich przodkowie), wobec czego jedyna rzecz, jakiej oczekują od jej przedstawicieli, to umiar w korzystaniu z przywilejów i luksusów. Wyjątek zachowany jest tylko dla figur królewskich, do których należy (w sposób bardzo ułomny, ale jednak) urząd prezydencki.

W ludowej wyobraźni król (prezydent) symbolizuje nie tyle państwo jako takie, ile potęgę samego ludu, który poprzez atrybuty władzy suwerennej, dzierżone przez władcę, może identyfikować się z państwem i znosić jego ucisk. Dlatego rdzenne społeczności o mocnych rysach plemiennych i feudalnych akceptują blichtr i luksus prezydencki. A czym bardziej go akceptują, tym bardziej odmawiają prawa do niego wszystkim innym urzędnikom. Ich bowiem, łącznie z premierem, chcieliby widzieć jako równych sobie, zrównanych w „nicości” w obliczu władzy najwyższej, czyli królewskiej (prezydenckiej).

Nie daj Boże, gdyby ktokolwiek poza prezydentem miał otaczać się luksusem! Choćby był wielkim mężem stanu i dobroczyńcą narodu. Prawa królewskie przysługują z natury rzeczy królowi, a nie jego poddanym – nawet jeśli tym poddanym jest premier.

W Polsce figura królewska jest jakby zdwojona, bo lud wie, że rządzi szara eminencja prezes, a prezydentem jest jego podwładny, działający niejako w imieniu „króla ukrytego”. Mimo to marzenie monarchiczne w naszej republice ma się dobrze. Dlatego gdy jakaś „jedna z nas” wciąga na grzbiet gronostaje i mości się na tronie, to choćby była jak najbardziej „jedną z nas”, a nawet podkreślała to na każdym kroku i była „najjedniejszą z najnasiejszych”, to ściągnie na siebie nasz ludowy gniew. To się nazywa resentyment – skoro nam luksusy i pańskie przywileje niedostępne, to nie pozwolimy, by korzystali z nich inni. Oczywiście nie pozwolimy tym, którym możemy sobie pozwolić, aby im nie pozwolić. Bo na prawdziwą władzę nie poradzę. Tylko że Beata Szydło to nie żadna prawdziwa władza, a taka sama podwładna i popychadło jak każdy inny w kraju prezesa.

Swoją drogą coś okropnego musiało się stać z umysłem i wyobraźnią Beaty Szydło, skoro ze skromnej pracownicy Muzeum Etnograficznego, a potem burmistrzyni małego miasteczka, stając się premierem, przeistoczyła się w arogancką sobie panią o manierach ruskiej księżnej.

---

wladek

---
Wirtualne szkolenie - dla wszystkich! -- dla pani premier rownież...

Kompozycja szachowa - uczy elementarza szachowego czyli - MATOWANIA!
--
Autor : J. Bunting-- To Alain White -- 1945
------------------------

2

diagram --- 1
Białe matują w 2 posunieciu --- #2 ---- -- --- 1. Hf6! -- Kd3! --- 2. Hd4 - mat

Rozwiązanie

1. Hf6! -- grozi -- 2. Hxf5! - mat
1. ... Ge6 -- 2. Gc2#
1. ... Kf4 -- 2. Wxg4 - mat -- wiązany Gf5 -- diagram -- 3

1. ... Kd3 -- 2. Hd4 - mat -- wiązany Sb3 -- diagram -- 2
1. ... Sd4 -- 2. Hxd4#
1. ... Kd5 -- 2. He6 - mat -- wiązany Gf5 -- diagram -- 4

3_4

--- diagram -- 3 --
-- 1. Hf6! - Kf4! - 2. Wxg4 - mat ---- --- 1. Hf6! - Kd5! -- 2. He6! - mat

Czarny Król -- dwa razy wchodzi pod wiązanie Gonca f5
-- 1. ... Kf4 2. Wxg4# i 1. ... Kd5 2. He6#
Po 1. ... Kd3 2. Hd4# ( związany - Skoczek b3 )

W jednym zadaniu ułożonym przez kompozytora szachowego możemy zobaczyć
kilka elementów , motywów czasem kilkanaście...
gdzie nie zobaczymy ( w podobnym zadaniu w grze praktycznej )

Mam pretensje do wydawców książek szachowych ,
że mało jest publikacji -- gdzie widać siatki matowe na diagramach.

Ja sie nie dziwie --> czemu tak mało ludzi kupuje książki szachowe...
-