SZACHY

wladek

--
ABC Solvingu -- w czasopiśmie Mat

Autor: H. Hindre
--

1_2

Diagram --- 1
Mat w 6 posunięciach -- #6 -- --- 1. Gb5 - 2. Gc4 - 3. Gd3 - 4. Ge2 - 5. Gf1 - 6. Gg2#

Rozwiązanie

1. Gb5! --- Wc7 -- blokuje pole _c7 - dla czarnego Skoczka
2. Gc4! -- fxe6 --- blokuje pole _e6 - dla czarnej Wieży...
3. Gd3! -- Sef6 --- blokuje pole _f6 -- dla czarnej Wieży
4. Ge2! -- Shg5 -- przesłania pole _g6 - dla Wieży
5. Gf1! --- Diagram - 2 ---> grozi mat - 6. Gg2

diagram --- 2
-- Mat w następnym posunięciu jest
-- nieuchronny--- 6. Gg2 - mat
------

wladek

--
wtorek, 24 lutego 2015

Czarodziej kompozycji w akcji

Genrich Kasparjan ---> to legenda świata kompozycji szachowej.
Z największą przyjemnością rozwiązuję zadania jego autorstwa
oraz polecane przez niego.
Aplikuje także jego twórczość juniorom, których mam przyjemność trenować.
Dziś jednak chciałbym pokazać jak sobie radził kompozytor w grze bezpośredniej.
Partia jest pouczająca, zawiera bowiem typowe
dla obrony sycylijskiej uderzenie w centrum.
Uderzenie to możliwe było z uwagi na przewagę rozwojową.

Kasparian, Genrik - Guldin, Lev Isaevich
1956.??.??, ECO: B30

1. e4 c5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 Qc7 4. O-O a6
5. Bxc6 Qxc6 6. Re1 d6 7. d4 -- cxd4
[7... Bg4 ]
8. Nxd4 Qc7 9. Nc3 Nf6
Pozycja wygląąda niewinnie i niby nic nie zwiastuje przyszłych wydarzeń... Niebezpieczne jest
[9... e6 10. Bf4 e5 11. Nd5 Qd8 12. Nf5 exf4 13. Qd4 Bxf5 14. exf5+ ]

10. Bg5 e6 11. Bxf6 gxf6 12. Qf3 Be7 13. Nf5!
Silne uderzenie dezorganizujące obronę czarnych.
Grozi Sg7 z dalszym Sh5.
13. ...Qc5
[13... exf5 14. Nd5 ;13... Rg8 14. Rad1
;13... Bf8 14. Ng3 Bg7 15. Nh5 ]

14. e5!
I jeszcze jedno uderzenie.
Czarne nie mają czasu na dokończenie rozwoju. exf5
[14... dxe5 15. Ne4 Qc7 16. Nxe7 f5 17. Ng8 ]
15. exf6 Be6 16. fxe7 Kxe7
[16... Rb8 17. Rad1 Kxe7 18. Nd5+ Kf8 19. Nf4 ]

17. Qxb7+ Kf6 18. Qf3 d5 19. Qf4 Rhg8 20. Qe5+ Kg6
21. Ne2 h6 22. Nf4+ Kh7 23. c4! Qxc4 24. Rac1 --- 1-0

Do kompozycji szachowej w wykonaniu Kasparjana - wkrótce wrócę
--

wladek

sobota, 4 kwietnia 2015

Porcja klasyki(1)

Klasyczny to z grubsza rzecz ujmując wzorcowy.
W tym cyklu chciałbym pokazać to co stanowi korzeń nauczania szachów.
To wzorce jakie koniecznie musimy przyswoić aby przyspieszyć nasz rozwój.
Gra w szachy jest dość stara i wielu ludzi trudziło się aby poznać jej sekrety.
Pewne sposoby gry w powtarzających się pozycjach można wykonać nieomal idealnie.
Łatwiej jest to zrobić , gdy posiadamy wzorzec .
Poniższa partia jest takowym wzorcem właśnie.
Tak trzeba rozgrywać pozycje przeciwko izolowanemu pionkowi "d5".
Oczywiście potrzebny jest opisowy komentarz bo gra -- Karpowa
wymaga "podpowiedzi" niekoniecznie wariantowej.
Korzystałem z komentarza samego Karpowa z książki o turnieju w Montrealu.
--

wladek

--
czwartek, 16 kwietnia 2015

Moje jedynie słuszne poglądy (4)

Zawsze interesowały mnie nowe tendencje w podejściu do szachów.
Od czasów Steinitza i Nimzowitscha w sensie systemowego ujęcia niewiele
się zmieniło, choć został dokonany olbrzymi postęp jeśli chodzi
o poznanie poszczególnych faz gry.
Szczególnie teoria debiutów rozwija się niezwykle szybko, rzekłbym burzliwie.

Dlatego swego czasu zwróciłem uwagę na wypowiedź
Władimira Kramnika na temat traktowania fazy debiutowej przez Carlsena.
Kramnik zwrócił uwagę na nową tendencję w grze w szachy
i nawet wypowiedział opinię, że taka jest ich przyszłość.
Wydawało mi się to na tyle istotne, że poświęciłem temu zjawisku wpis na swym blogu.
Co "przeskakuje" Carsen

Jak kogoś zainteresuje to przeczyta jakie były dalsze losy tego określenia.
Co jakiś czas na blogu Jerzego Konikowskiego
jakiś "znawca" przedmiotu powraca do tego tematu.
Oczywiście bez elementarnego zrozumienia znaczenia tego terminu
oraz faktycznego stanu rzeczy czyli choćby autorstwa.

Blog Jerzego Konikowskiego w jego mniemaniu jest świetny miedzy
innymi z uwagi na rzetelność informacji, podawanie źródeł i prawdę.
Wystarczy jednak, że jakiś "znawca" napisze dowolna bzdurę ale
krytykującą cokolwiek lub kogokolwiek z "drugiej strony" a już jest ok!
Nikt niczego nie prostuje, nie komentuje.
Na swoim blogu może J.K pisać i dopuszczać do pisania co tylko mu
do głowy przyjdzie. Jego prawo.
Jednak , gdy przy tym krytykuje wszystkich i wszystko z " drugiej strony"
to chyba coś jest nie tak, zwłaszcza, gdy nie powołuje się na fakty
a jedynie na własne przypuszczenia.

I gdzie tu etyka dziennikarska, której rzekomo zabrakło Danielowi Sadzikowskiemu?
Tu przejdę do meritum.
Od niepamiętnych już czasów Jerzy Konikowski na wszelkie możliwe
sposoby próbuje Czytelnikom zasugerować, że faza debiutowa jest
najważniejsza i powinno się w szkoleniu zwracać uwagę na nią przede wszystkim.
I dobrze. Tylko przy okazji , chyba dla lepszego efektu została powołana
do życia teoria Capablanki, która rzekomo jest dominująca wśród polskich szkoleniowców.
I z wpisów i komentarzy samego J.K wynika, że jakieś osoby zbliżone
do PZSzach tworzą coś w rodzaju frontu przeciwko jemu i jego teorii.
Wrażenie jest takie, że jest jakiś zapis ukryty rzecz jasna , który nie
pozwala wprowadzić do szkolenia nowej rewelacyjnej metody uczenia szachów od debiutów.

Może J.K lub jego pomocnicy, komentatorzy wskazaliby na czym
polega ta metoda Capablanki i kto jest dzierżawca tej linii.
Wiedziałbym wówczas do kogo i w jakiej sprawie się zwrócić
aby mieć pełniejszy obraz .
Operując takim językiem jak dotychczas J.K tylko mąci zamiast wnosić jakąś nową jakość.
Chyba, że właśnie o to chodzi bo coraz to więcej na to wskazuje.
Swego czasu dowiedziałem się, że grupa byłych perspektywicznych
juniorów założyła nieformalną partię . Polska Partię Skończonych.
Zebrania odbywały się na turniejach i sprowadzały do wspólnego picia piwa.
Znałem wszystkich pięciu czy tez sześciu członków partii i pewnego
razu , gdy mieli "zebranie" zapytałem jaki mają program.
Jeden z nich odparł : " po co program jak jesteśmy skończeni"?
Na koniec dwa cytaty z bloga J.K w opisywanej sprawie.

--

wladek

poniedziałek, 20 kwietnia 2015

Moje jedynie słuszne poglądy(5)

Szaleństwo na blogu Jerzego Konikowskiego weszło w nową fazę.
Jak każda choroba. Pogłębia się, gdy nie leczona. Wywiad z Radkiem
stał się czymś w rodzaju manifestu rewolucyjnego , który dopuścił do
druku P.Dudziński a może i sam Tomasz Delega.
Przecież "Mat" był cenzurowany jak zrozumiałem.
Jednak jeśli zostały odkryte takie rewelacje to można tego jakiegoś
tam Sadzikowskiego jakoś wybaczyć.
To może oni stoją na czele tej rewolucji?
I ta rewolucja tak długo dojrzewająca w łonie PZSzach nagle z wiosną wybuchła!

A my trenerzy niczego się nie spodziewaliśmy.
No cóż , tak zdradzieckiego ciosu ze strony Pawła Dudzińskiego
i Tomasz Delegi ja przynajmniej się nie spodziewałem.
Dla zmyłki Prezes podpisał zgodę na przeprowadzenie kolejnej sesji Akademii w czerwcu.
Wracając do meritum.

Swego czasu na sesję Akademii przyjechał pracownik biura PZSzach,
który pokazał trenerom jak wygląda modem i gdzie się go wtyka.
Trenerom, którzy już od kilku lat pracowali na takich urządzeniach.
Podobnie Jerzy Konikowski już chyba sam uwierzył ,
że to on odkrył niezwykłą rolę debiutu .
Istotnie, jak się powtarza to przeciętnie trzy razy w tygodniu
to można nabrać takiego przekonania.

Pozwolę sobie przypomnieć, że jakiś czas temu artykuły teoretyczne
w "Macie" publikował Grzesiek Gajewski. Jakoś wtedy Jerzy Konikowski
nawet nie zauważył ich istnienia.
Może dlatego, że sam nie napisał nigdy niczego tak dobrego, na takim poziomie...
W każdym razie Radek rozbił rzekomo jakiś mit. Dla mnie to są majaczenia.
Każdy z kwalifikowanych trenerów wiedział o tym od lat.
Zawodnik nie potrzebuje studiować powtarzających się uwag J.K.
Wystarczy, że ma dobrego trenera ( D.Sadzikowski miał nie najgorszego)
a później wystarczy, że ktoś chłopakowi kilka razy "przetrzepie futro"
w debiucie aby zaczął intensywnie nad tą fazą pracować.
Jest to wiedza powszechnie dostępna, którą każdy odkrywa dla siebie.
Dlatego Daniel miał prawo napisać od siebie używając takiej formy.
Pretensje J.K są przejawem jego wybujałego ego, którego tak się wypiera.
Teraz już wiadomo na 100%, że winni są trenerzy!!!

Ciekawa sprawa z tymi trenerami. Z wynurzeń J.K wynika, że wszyscy lub
prawie wszyscy są na etapie posługiwania się jedna książką Capablanki.

Podobno literatury szachowej brakuje w języku polskim.
Jednak, gdy to napisał K. Jopek to zostało uznane za wypowiedź skandaliczną.
Po przeczytaniu wskazówek J.K trenerzy zaczną studiować
debiuty i to po jakimś czasie uzdrowi sytuację.
Ciekawe, że Radek nie jest wiarygodny, gdy mówi o swym życiu ale ma
rację, gdy wypowiada się na temat szkolenia w Akademii choć na ten temat akurat wie niewiele.

Ale pasuje do cudownie znalezionego klucza.
Nie mam zamiaru komentować różnych "znawców" bo ich wypowiedzi
pokazują, że nie mają pojęcia nawet najmniejszego o szkoleniu, niczego
nie wiedzą o tym co dzieje się w Akademii ale maja tzw. " swoje zdanie".

Zaczyna się od tego, że Jerzy Konikowski wspomina Akademię
sprzed piętnastu lat i nie zauważa, że czas mija.
Najwyraźniej J.K nie rozumie co to jest" przeskakiwanie debiutu"
w wykonaniu Carlsena.
A jego wierni poddani chórem wygłaszają za nim "swoje niezależne poglądy".

Śmiechu warto to wszystko!
I niczego więcej. Ta cała zadyma dotyczy jednego starszego gościa
wyobcowanego z polskich szachów i kilku frustratów.
Wyjątki takie jak Mat2 czy WojtekN można policzyć na palcach jednej ręki.
Akurat oni nie biorą udziału w tej nagonce.
Szacunek!
----

wladek

środa, 26 sierpnia 2015

Jak on to robił?

Partia prezentowana poniżej była dla mnie zagadką, gdy jako junior
studiowałem jej przebieg, korzystając z komentarzy arc. Hołmowa
w "Szachmatach w ZSRR" 1/1969. I dziś po latach mimo upływu czasu
zastanawiam się jak to się stało, że białe przegrały taką zwyczajną spokojną pozycję.

Zapewne nastawienie do gry i pasywna strategia spowodowały taki
rezultat ale mimo wszystko partia ta robi , przynajmniej na mnie,
silne wrażenie.
Przebieg tej partii powinien być przestrogą dla wszystkich tych,
którzy postanowili stać w miejscu i zapierać się zamiast szukać aktywnej gry.
Przy okazji jest to ciekawe studium możliwości Petrosjana.
Wydawało się, że czarne grają spokojnie, powolnie i nagle
przeszły do kończącego natarcia.

Kasparow we wstępie do książki Szachmatnyje lekcji Petrosjana
zwraca uwagę na niebywałą dynamikę skrytą za pozornie
spokojnymi, obronnymi posunięciami Petrosjana.
--

wladek

-

Śliwicka, Alicja (2003) - Świć, Waldemar (2345) -- 1-0
II Liga, -- Jastrzębia Góra

1. e4 g6 2. d4 Bg7 3. Nc3 c6 4. Be3 d5 5. Nf3 dxe4
6. Nxe4 Bf5?! 7. Ng3 Bg4 8. Bc4! Bxf3 9. Qxf3 Nf6 10. c3

[10. h4 Nbd7 11. h5 Nb6 12. Bb3 Nbd5 13. h6 Bf8
14. Bg5 a5 15. c4 a4 16. cxd5 axb3 17. dxc6 - Qa5+
18. Bd2 Qa6 19. cxb7 Rb8 20. a4 ]

10... O-O - 11. O-O - Nbd7 - 12. Rad1 - Nb6 - 13. Bb3 - e6 - 14. h4 - Nbd5
15. h5 - Nxe3 - 16. fxe3 - Qe7 - 17. h6! - Bh8 - 18. e4 - e5? - 19. Nf5!! - Qc7
20. Ng7 - Ne8? - 21. Ne6! - Qe7 - 22. Nxf8 -- 1-0 --- diagram - 1
--

diagram - 1
Pozycja po 22. posunieciu -- 22. Sxf8 - czarne poddały się - 1-0
Od 15 posuniecia -- warto analizowac ruchy -- trenera W. Swicia
--

wladek

poniedziałek, 21 września 2015

Dobre uczynki czyli czas na anegdotę

Po ośmiu lub dziewięciu latach przerwy w praktyce turniejowej
dałem się namówić do występu w II lidze seniorów.
Miałem sporo obaw , widząc jak sobie radzili koledzy w mniej więcej
mojej grupie wiekowej w podobnych sytuacjach.
Jak słusznie zauważył Jerzy Konikowski "Zawsze podkreślałem,
że wiedza trenera i aktualna siła zawodnika to są dwie różne kwestie".
Pierwsza partię wprawdzie wygrałem ale grałem bardzo niepewnie.
Zwierzyłem się ze swych obaw Włodkowi Schmidtowi, który
pocieszył mnie, że "będzie jeszcze gorzej".

Widząc moja minę dodał " Wiem to z własnej praktyki".
Pomyślałem o tym , że znajdą się ludzie, którzy będą sobie kpić z moich potknięć.
I tak się stało . Postanowiłem znaleźć jakiś optymistyczny akcent.
Przypomniało mi się, że onegdaj była tradycja mongolsko -
tybetańska tzw.powietrznych pogrzebów. Zwłoki były dawane
dzikim zwierzętom i sępom na żer Taki gest wyrażający współczucie
dla żywych istot i można rzec rodzaj dobrego uczynku.
A jednocześnie ułatwienie w osiągnięciu kolejnego wcielenia.

Poinformowałem o tym Włodka, który zareagował z właściwym sobie
poczuciem humoru i rzekł: " Masz szanse na 9 dobrych uczynków".

Aż tak się nie stało ale trzeba przyznać, że byłem bardzo szczodry...
Co do zasług w kwestii ewentualnego wcielenie to muszę
najwyraźniej jeszcze popracować.
Wszystko tu napisane nie umniejsza zasług tych,
którzy mi złoili skórę w Jastrzębiej Górze
--

wladek

-----
-- Nauka matowania Wieżą i Skoczkiem

Moje pomocniki -

-- Problemesis -- czasopismo problemowe / internetowe [ Francja ]

Autor : Wladislaw Obierak
H101 Problemesis 2002

[link widoczny dla zalogowanych]

Pomocniczy mat w 3 posunieciach --- h#3

(3+ Cool

C+
h#3 -- 6.1...

1) 1. Td2 -- Tf6+ -- 2. Ke2 -- Sd4+ -- 3. Kd1 - Tf1#
2) 1. Tf6 -- Te6 --- 2. Tg4 -- Te2 ---- 3. Sf4 -- Sd4 - mat --- Diagram -- 2
3) 1. Ke4 - Sxd6+ - 2. Kd5 -- Kd7 --- 3. Td4 - Ta5 - mat --- Diagram -- 3
4) 1. Td5 - Sd6 --- 2. Kf4 -- Txa4+ - 3. Ke5 - Te4#
5) 1. Td4 --Tf6+ -- 2. Ke4 -- Sd6+ -- 3. Ke5 - Tf5#
6) 1. Kg4 - Sxd6 -- 2. Kh5 -- Sxf7 -- 3. Dg4 - Th6#

Pomocnik w 3 posunieciach --- 6 Rozwiazan

T --- to - Wieza
L --- to - Laufer - Goniec
D --- to - Dama -- Hetman
S --- to - Skoczek - Konik
K --- to - Krol

---- siatka matowa -- Sd4# ----- ---- siatka matowa -- Wa5#

2 ---- 3

Najciekawsza siatka matowa , to Diagram nr.2 Przeslona
Hetmana Wieza na _f6 oraz dwa blokowania pol krolewskich -- Wg4 -- Sf4
------

wladek

-
Miejsce w historii

W wieku 16 - tu lat chiński arcymistrz Wei Yi - już przeszedł
do historii po rozegraniu prezentowanej poniżej partii.
A przecież przed młodzieńcem jeszcze wiele lat gry.
Myślę, że Czytelników zaciekawi także , oprócz fantastycznej partii,
porównanie przyrostu rankingów Chińczyka i Carlsena.

[link widoczny dla zalogowanych]

-
Efektowne zakończenie - kombinacji!!

Khalifman - Serper - 1994
--

1_2

Diagram --- 1
Szachowanie króla prowadzi do mata! --- ---- 5. Sxd6 - szach - mat

Dwuchodówka z rozwiązaniem... ----> dla 9-latków
--

--- diagram -- 1
Mat w 2 posunięciach --- #2

Rozwiązanie

1. Ha8xd5 - Kc2-d3 -- 2. 0-0-0 --- (duża roszada) - mat

--

-- diagram -- 2
1. Hxd5! -- Kd3 -- 2. 0-0-0 - mat
---

wladek

piątek, 25 września 2015

Pouczająca partia

Pouczających partii jest rzecz jasna wiele. Ta jednak wyróżnia się,
przynajmniej w mojej opinii. Wschodząca gwiazda szachów
Robert Fischer spotkał się z bezkompromisowym graczem.
W dodatku Korcznoj zagrał Obronę Pirca co było u niego rzadkością.
W takich przypadkach warto zapoznać się z komentarzami przynajmniej
jednego z grających. Poznajemy więcej szczegółów,
które stawiają rozgrywkę w innym świetle niż suchy zapis partii.

Partia ta miała także przełomowe znaczenie dla rozwoju teorii
zagranego w niej wariantu obrony Pirca.
Ciekawa jest także relacja Korcznoja dotycząca przygotowania do tej partii.
--

-
Kombinacja matowa...
--

1_2

Diagram -- 1
Wygrana białych --+ -- -- --- 1. He7+! - po - g5? - 2. He1+ - Hg3 - 3. Hxg3 - mat

--

3_4

Diagram -- 3
1.He7+! - Hg5! - 2. He4+- Hg4 - 3.He3! --- po - g5 - 4. Hf2+ po - Hg3+ - 5. Hxg3 mat

---

wladek

piątek, 13 listopada 2015

Etykietowanie strumienia

Próby zamknięcia wszystkiego w wygodnych dla umysłu formułkach typu
strateg, kopyciarz są z pewnością naturalnym odruchem ale nie powinny
korumpować naszego myślenia. Zbyt daleko posunięte odbierają
naszemu oglądowi dynamikę. A przecież wszystko jest w ruchu, zmienia
się. Trwanie w zastygłej pozie jedynie słusznych ocen prowadzi do
tytułowego "Etykietowania strumienia" ,jak to określał Jacek Bednarski.

Postać Adolfa Anderssena jest znana chyba wszystkim miłośnikom szachów.
Pogromowe ataki , wspaniałe kombinacje kojarzą się z tym właśnie nazwiskiem.
Dziś jednak chciałbym pokazać partię, która w ogóle nie pasuje do stylu
gry Anderssena. Często jest pokazywana tylko końcowa kombinacja i
to jest błąd bowiem cała partia ma tu znaczenie. Jest na co popatrzeć.

[link widoczny dla zalogowanych]

Anderssen, Adolf - Paulsen, Louis
Vienna, Vienna
1873.08.05 , Round: 2, ECO: C62

Partia została rozegrana w najlepszym pozycyjnym stylu i świadczy
o ewolucji w grze Anderssena. Gdyby nie data i nazwiska graczy można
by śmiało przypisać ją jakiemuś współczesnemu graczowi lub późnemu
Steintzowi, który wszedł na inny poziom zrozumienia szachów wraz
z przemyśleniami i opublikowaniem swej "Teorii gry pozycyjnej".
Mogłaby też pasować do twórczości Nimzowitscha jako
ilustracja dominacji w centrum.

---

wladek

--

Zadania 4-chodowe --- #4 plus siatki matowe

Autor : A.Orlimont ------------ --------- Wolfgang Pauly , 1916 rok
--

1__________2

Mat w 4 posunieciach -- #4 --------- Mat w 4 posunieciach -- #4

Siatki matowe - 4. He4# ---- matowanie - 4. We7# --- siatki matowe - 4. We6#

_4

_5

1. Sa2! - e2 - 2. Ge7 - Kf4 --- 1. Wa7! - Ke5 - 2. e7 - Ke6 -- 3. e8=S - Ke5 - 4. We7#

3. Sc3 - Ke5 - 4. He4 - mat -- -- 1.Wa7 - Ke5 - 2. e7 - Kd6 - 3. e8=W - Kc6 - 4. We6#
---

wladek

piątek, 27 listopada 2015

Nic nie ginie

Bywa często, że juniorzy pytają " Proszę Pana a czemu my oglądamy
takie pozycje jak my tego nie gramy."? Chodzi oczywiście o debiuty.

Niestety tylko one są często wyznacznikiem tego co interesuje młodych ludzi.
Trudno jest to niekiedy wyjaśnić.

Dopiero po kilku latach praktyki szachowej poszczególne elementy
tej układanki zaczynają być zrozumiałe.
Zwykłem na podstawie praktyki nawet swej jak i podopiecznych
pokazywać jak często po wielu latach wiedza onegdaj przyswojona
powraca , często nieoczekiwanie. I to nie tylko debiutowa.
Recz jasna powraca tylko wtedy, gdy ma co i skąd powracać.

Dawno temu Dawid Bronstein stwierdził , że większe szanse na
wygraną ma ten , który ma większy zasób środków.
Prezentowana partia pokazuje, że żadna wiedza, żadna praca nie ginie.

I taką intencję staram się przekazywać swym podopiecznym.

--

Autor - Władek z Połańca
---

1_2

diagram -- 1
Pomocnik w 3 posunięciach -- h#3 --- --- Dwie siatki matowe - na jednym diagramie

---

3_4

diagram - 3

1.Hc4 Sb2 - 2.Kc3 - 0-0-0 - 3.Hb4 - Wd3# -- 1.Kc4 Sf2 - 2.Kd4 - Wd1+ 3.Ke3 - Wd3#

Dwie - symetryczne - siatki matowe.

Takie zadania Dawid Bronsztein ---> Układał
Nawet była ---> duża roszada
--
----

wladek

czwartek, 17 grudnia 2015

Mądrość dziwaka

Taki tytuł nosi jeden z rozdziałów książki W.Wasiljewa
"Siódma zasłona". Dotyczy postaci arcymistrza W.Simagina.

Ulubionym "daniem" Simagina była ofiara jakości. Jest bardzo wiele
przykładów , gdy w jego partiach przy pomocy takiej ofiary
przechylał szalę zwycięstwa na swą korzyść.

Zwykle w obronie sycylijskiej bo z natury rzeczy tu jest półotwarta linia
_c co niejako zaprasza czarne do tworzenia kontrgry poprzez tą magistralę.

Prezentowana partia jest dość nietypowym przykładem. Zwykle czarne
ofiarowując jakość w obronię sycylijskiej dublują pionki na linii "c"
osłabiając strukturę pionkową i jeszcze na dodatek wygrywają niekiedy pionka "e4".

W tym przypadku pada pionek na - e4 ale struktura pionkowa białych
pozostaje bez słabości.
Mamy do czynienia z przypadkiem rekompensaty o jakiej pisał już Capablanka .
Twierdził on, że w spokojnej pozycji wystarczy za jakość jeden pionek.

W tym konkretnym przypadku czarne mają jeszcze do dyspozycji parę gońców.
Rzecz jasna programy pokazują tu , że białe mają przewagę ale
nie pokazują z jakim planem grać. Każdy praktyk wie jak trudno jest
grać białymi taką pozycję. Nie bardzo widać jak zaatakować czarnego
króla a w spokojnej grze, gdy czarne się wzmocnia
i uruchomią swe pionki tylko one mogą mieć szansę na wygraną.

[link widoczny dla zalogowanych]

---