SZACHY

wladek

--------------------
- Wielochodowka -- miniatura

Autor : Aleksandr Sygurow

1
Mat w 5 posunieiach -- #5 ---

1. Ga3! -- Kc2 -- 2. Kc4 --- Kd1
3. Sc3+ -- Kd2 --- 4. Wf1 -- Ke3 -- 5. Gc1 - mat
4. Wf1 --- Kc2 --- 5. Wf2 -- mat ----- Diagram --3

2______3

4. Wf1 -- Ke3 -- 5. Gc1 - mat --------- 4. Wf1 -- Kc2 -- 5. Wf2 -- mat

Male jest piekne , bo czasu nam duzo nie zabiera by zobaczyc i zapamietac .... dwie siatki matowe
-------------

-- Miniatura z rozwiazaniem --

Mat w 2 posunieciach -- #2 -- 1. Kb2! zugzwang

1. Kb2!
1. ... Kd3 --- 2. Gb5 -- mat
1. ... Kb4 --- 2. d3 ---- mat
1. ... Kd5 --- 2. He6 -- mat
1. ... d3 ---- 2. He4 --- mat

Dwuchodowka __ dla reklamy szachow...
---------

wladek

-------------

lis 01
-- Literatura – podstawą sukcesów! (1)

Szkolenie

Biblioteka fachowa odgrywa w naszej dyscyplinie istotną rolę, gdyż trening polega przede wszystkim na studiowaniu książek i czasopism szachowych. Dlatego ważne jest skompletowanie odpowiednich publikacji, przydatnych w pracy szkoleniowej.

Są kolekcjonerzy, którzy kupują wszystkie tytuły dla zasady, przede wszystkim w celu postawienia książek na półce. Natomiast szachista-praktyk kupuje taką literaturę, z której zamierza bezpośrednio korzystać. Ważną alternatywą są popularne obecnie CD firmy Chess Base w Hamburgu, których tematyka obejmuje właściwie wszystko to, co dotyczy szachów.

Wobec ogromu literatury szachowej, wybór nie jest łatwy. Przykładowo w Niemczech, oprócz rodzimych tytułów jest prawdziwy zalew publikacji w języku angielskim. Polski rynek szachowy nie jest jeszcze tak obfity, choć mamy już sporo pożytecznych książek, które mogą służyć sympatykom 64 pól w podwyższeniu ich poziomu gry.

Literatura w ojczystym języku ułatwia szybsze przyswajanie wiedzy. Korzyści szkoleniowe ze studiowania książek w obcym języku, bez jego dobrej znajomości, pozostawiają wiele do życzenia

FM Jerzy Konikowski

----------------------------------------------
- Wielochodowka -- miniatura

Autor : Aleksandr Sygurow

1
Mat w 5 posunieiach -- #5 ---

1. Ga3! -- Kc2 -- 2. Kc4 --- Kd1
3. Sc3+ -- Kd2 --- 4. Wf1 -- Ke3 -- 5. Gc1 - mat
4. Wf1 --- Kc2 --- 5. Wf2 -- mat ----- Diagram --3

2______3

4. Wf1 -- Ke3 -- 5. Gc1 - mat --------- 4. Wf1 -- Kc2 -- 5. Wf2 -- mat

Male jest piekne , bo czasu nam duzo nie zabiera by zobaczyc i zapamietac .... dwie siatki matowe
-------------

-- Miniatura z rozwiazaniem --

Mat w 2 posunieciach -- #2 -- 1. Kb2! zugzwang

1. Kb2!
1. ... Kd3 --- 2. Gb5 -- mat
1. ... Kb4 --- 2. d3 ---- mat
1. ... Kd5 --- 2. He6 -- mat
1. ... d3 ---- 2. He4 --- mat

Dwuchodowka __ dla reklamy szachow...

--

wladek

---

Zadanie treningowe...

_

Biale zaczynaja -- mat w 2 ruchach -- #2

1------- siatka matowa ------------2-- siatka matowa ---------- 3-- siatka matowa -----

_2

_3

1. Wh4+ Kf3 2. Ge4 mat ---- 1. Gf5+ Ke4 2. 0-0 mat ---- 1. 0-0 Kh3 2. Gf5 mat

Najlatwiej rozwiazac pierwsza siatke matowa , najtrudniej trzecia siatke matowa.
Zachecam do sprawdzianu... wyprobowac na szachistach w klubie szachowym , lub
na turnieju szachowym .... czy moje przewidywania sie sprawdza

--
--- Matowanie na ekranie

__Roszada , to zawsze jakas niespodzianka!

1____2

Mat w 3 posunieciach --- #3 ----- 1. 0-0! -- Ke5 -- 2. Gc5 -- Kd5 -- 3. Wf5#

Rozwiązanie:

1. O-O!
1. ... Ke5 -- 2. Gc5 tempo
2. ... Kd5 -- 3. Wf5# --- Diagram --- 2

1. ... Kd4 -- 2. Gd6 [3. Wd1#]
2. ... Kd5 -- 3. Wd1 -- mat

-----------------

--- Matowanie na ekranie

Latwe proste i przyjemne

Mat w 3 posunieciach --- #3 --- Dwa rozwiazania

Rozwiązanie:

1. Gd2! -- tempo
1. ... Kd4 -- 2. Wh5 tempo
2. ... Kd3 -- 3. Wd5 -- mat --- Diagram --- 2

Rozwiązanie:

1. Ge5! -- tempo
1. ... Ke3 -- 2. Wf1 tempo
2. ... Kd3 -- 3. Wf3 -- mat ---- Diagram ---3

2____3

1. Gd2! -- Kd4 -- 2. Wh5 ---------- 1. Ge5! -- Ke3 -- 2. Wf1! -- Kd3
Kd3 -- 3. Wd5 - mat --------------- 3. Wf3 -- mat

--------------

Matowanie na ekranie --- to jest to!

12 - P1139691
Autor : Alexandr Sygurow
1490 Kudesnik 73 03/2002

1__2

Mat w 4 posunieciach --- #4

Rozwiązanie:

1. Hf6! -- tempo
1. ... Kd4 -- 2. He7 tempo
2. ... Ke4 -- 3. Hg5 tempo
3. ... Kd4 -- 4. He3 -- mat --- Diagram -- 2

Sprawdzanie rozwiazan to reklama szachow i rowniez edukacja szachowa.
-------
Podane zadania --- maja wspolna ceche --- nazywa sie to:
Nauka matowania
-----
W Polskich podrecznikach szachowych nie znajdziemy takiego tematu Nauka matowania
---

wladek

----
Problemista Robert Lincoln -- USA

--- Matowanie na ekranie

175 - P1056581
Autor : Robert A. Lincoln

1___2

Mat w 2 posunieciach ---- #2 ---- pozycja finalowa -- 2. Hh7 - mat

Rozwiązanie:

1. Hb7! --- grozi -- 2. Hxc8 - mat ---- Diagram -- 6
1. ... Sa7 ---- 2. He7#
1. ... Kd8 ---- 2. Hd7# ----- Diagram -- 4
1. ... Kf8 ---- 2. Hf7#
1. ... O-O! -- 2. Hh7# --- Diagram -- 2
----------

3_____4

1. Hb7! -- Kf8 -- 2. Hf7 - mat ------ 1. Hb7! -- Kd8 -- 2. Hd7 - mat

5_____6

1. Hb7! -- Sa7 -- 2.He7 - mat --- 1. Hb7! -- Wh7 -- 2. Hxc8 - mat

Nauka matowania --- Hetmanem
------
Solving to tylko świetna zabawa!

Zanim przejdę do meritum sprawy, zastanówmy się czym są szachy? Jest wiele definicji królewskiej gry.

Międzynarodowa Federacja Szachowa FIDE określa szachy jako jedną z najstarszych, intelektualnych i kulturowych gier, która stanowi kombinację sportu, naukowego myślenia i elementów sztuki.

Saturnin Limbach nasz znany kompozytor szachowy podkreślał: szachy są wiedzą pod względem treści, sztuką pod względem formy, grą zaś w swej istocie.

Pewien amerykański działacz szachowy na swój sposób sformułował królewską grę: Szachy zawierają w sobie elementy kultury, sztuki i intelektualnych zdobyczy całej historii cywilizacji.

Jedno jest pewne, że szachy są dyscypliną sportową. Zawodnicy startujący w zawodach, aby osiągnąć swój cel, muszą pokonać na swojej drodze i to w bezpośrednim pojedynku wielu przeciwników. Wymaga to kolosalnej wiedzy szachowej, niezwykłej kondycji psychofizycznej i koncentracji, ponieważ partia szachowa może trwać wiele godzin. Jednym słowem szachista wysokiej klasy musi posiadać wiele cech bojownika z prawdziwego zdarzenia!

Gra korespondencyjna tylko częściowo spełnia te kryteria: jest walka, ale nie ma bezpośredniego kontaktu z przeciwnikiem. Właściwie to niewiadomo, z kim się tak naprawdę gra!

Kompozycja szachowa to dziedzina całkowicie odmienna od praktycznej gry. Tutaj problemista nie walczy z przeciwnikiem, lecz z pewnym pomysłem. Ten bój może być krótki, ale może też trwać tygodniami, miesiącami a nawet latami. Tutaj nie liczy się czas. Ważna jest doskonałość i piękno kompozycji. Problemiści są wytrwali w osiągnięciu swego idealnego celu!

Te wszystkie dziedziny łączy jednak jedna cecha: owoc ich wysiłku umysłowego. Partie są udokumentowane i te najbardziej wartościowe znajdują swe miejsce w pismach specjalistycznych i różnych zbiorach. W ten sposób pamięć o nich nie zaginie. Niektóre z nich stają się nawet „nieśmiertelnymi”, przetrwają lata i nawet wieki. Podobnie jest z pięknymi kompozycjami.

W ostatnich latach nastąpił – w pewnych kręgach szachowych – wzrost zainteresowania tzw. solvingiem. Co to właściwie jest? To jest po prostu rozwiązywanie zadań szachowych. Czyli to, co problemista stworzy, nieraz nawet latami, jest przez solverowca rozwiązywane. Im szybciej tym lepiej.

Solverowcy mają swoje imprezy, czyli mistrzostwa krajowe, Europy i świata. Mają też swoje tytuły, podobnie jak w grze praktycznej.

Jak w ogóle doszło do powstania solvingu? Uboczne rozwiązania w zadaniach szachowych były kiedyś prawdziwą plagą. Sami problemiści często nie sprawdzali dokładnie swych dzieł i wysyłali na konkursy prace niepoprawne. Część z nich była potem nagradzana i przedrukowywana przez różne pisma specjalistyczne. Ukazywały się też książki, które zawierały między innymi niepoprawne problemy.

Konkursy rozwiązaniowe organizowane przez pisma fachowe tylko częściowo załatwiały tę kwestię. Ktoś wpadł w końcu na pomysł zmobilizowania większej grupy szachistów do zajęcia się rozwiązywaniem problemów, aby tym samym wyeliminować albo zmniejszyć do minimum te niepoprawności. W ten sposób zaczęto organizować pierwsze turnieje dla solverowców, które potem rozrosły się do imprez rangi europejskiej i światowej.

Coraz więcej osób zajmuje się teraz solvingiem, gdyż jest to dość łatwa forma rozrywki z szachami i nie wymagająca dużego wysiłku szkoleniowego, jak to jest w przypadku gry praktycznej. Nie brakuje też chętnych do organizacji takich imprez, gdyż na pewno są one profitowe.

Jakie korzyści mają obecnie sami problemiści z usług solvingu? Żadnych! Teraz są programy szachowe, za pomocą których można w ciągu nawet kilku sekund sprawdzić poprawność każdego zadania. Takie programy ma każdy kompozytor zajmujący się układaniem problemów!

Niedawno w Jesi (Włochy) Kacper Piorun został mistrzem świata w solvingu! Wcześniejszy jego występ na MŚ juniorów do lat 20 w Chennai zakończył się niepowodzeniem. Po rozegranych partiach można było wyciągnąć jeden wniosek: nie był do tego turnieju odpowiednio przygotowany. Szkoda, że ten utalentowany zawodnik – uznany kiedyś na miarę talentu Wasyla Iwańczuka – stanął w swym twórczym rozwoju jako szachista. Kacper Piorun wybrał łatwiejszą drogę. Zajmowanie się solvingiem i uzyskiwanie dobrych wyników nie wymaga tyle pracy, którą musi normalnie wykonać szachista z dużymi ambicjami sportowymi!

Chciałbym zwrócić uwagę na jeden ważny aspekt. Niektórzy w Polsce próbują stawiać znak równości pomiędzy solvingiem i grą praktyczną. Inni natomiast posuwają się jeszcze dalej i stawiają rozwiązywanie zadań wyżej. Argumentem są wyniki solverowców, którzy zdobywają od lat medale w mistrzostwach Europy i świata.

Błędna teoria! Solving nie jest i nie może być konkurencją dla szachów. To jest po prostu pewna forma rozrywki. W tej chwili na świecie organizuje się wiele imprez na zasadzie świetnej zabawy, np. rzut telefonem komórkowym na odległość, rzut beretem, rzut śledziem do beczki z wodą, rzut młotkiem do telewizora itd. Niedawno czytałem w jakieś gazecie, że Polak został już po raz drugi z rzędu mistrzem świata w dojeniu krów.

Kiedyś znany działacz i wieloletni dyrektor festiwalu szachowego w Rowach Alfred Obszański (1940-2009) planował zorganizowanie mistrzostw świata w rzucie figurami szachowymi na odległość. Miało to nastąpić na plaży w Rowach. Według pomysłodawcy byłaby to widowiskowa impreza (w porównaniu z nudnym solvingiem) i świetna reklama dla naszej dyscypliny.

Według mnie rozwiązywanie zadań może być pewną formą treningu. Pod warunkiem, że będzie to odpowiednio wyselekcjonowany zbiór wartościowych problemów. Na ten temat napisałem książkę „Kompozycja w treningu szachisty” (Wydawnictwo Szachowe Penelopa 2003).

Szachy są grą twórczą. Jak już wcześniej wspomniałem, szachiści rozgrywają piękne partie, które cieszą przez lata miliony wielbicieli królewskiej gry. Podobnie problemiści pozostawiają w spadku swe wspaniałe utwory.

A co zostawiają nam solverowcy? Praktycznie niewiele, bo tutaj nie ma żadnej twórczości. Solverowcy ograniczają się tylko do odtwarzania pewnych znanych idei wymyślonych przez kompozytorów szachowych! Ich twórczość to suche wyniki turniejowe i fotografie z uśmiechniętymi zawodnikami, z zawieszonymi medalami na szyjach i pucharami w rękach!

FM Jerzy Konikowski

-----

wladek

----------

Trzy ksiazki__ Szachowe..

Nowe Forum Szachowe

[link widoczny dla zalogowanych]
--------

- Trzychodowka z rozwiazaniem

-- II Wersja --- pierwsza czesc ...

1----- 2

Mat w 3 posunieciach -- #3 ------------- diagram -- 2 -- siatka matowa
---------------- 1. Gxg2!+ -- Ke3 -- 2. He5+ -- Kd3 -- 3. 0-0-0--- mat#
----------

3----- 4

1. Gxg2!+ -- Kf4 -- 2. Wf1+ -- Kxg5 ----- 1. Gxg2+ Kxg2 -- 2. He5!
3. Wa5 -- mat --- Diagram --3 ------------ 2 . ... Kxh1 -- 3. Kf2 -- mat

-----------
Wieza z _a1 -- trzykrotnie matuje --- 3. 0-0-0# -- 3. Wa5# -- 3. Kf2! -- mat
Druga wersja trzychodowki ... moze lepsza moze...
----

--------- Mat w 3 pos. -------------- ------- siatka matowa -- 3. Hc3#
---------- Wersja --II -- druga czesc...

____

1------2

Mat w 3 posunieciach -- #3 -- 1. Gxg2+ Kf4 -- 2. Wf1+ Ke3 -- 3. Hc3 - mat

------------

___

3------4

---------- diagram -- 3 ------------- ----------- diagram -- 4
1. Gxg2!+ Kxg2 - 2. He5! - Kf3 ------ 1. Gxg2 Kxg2 - 2. He5 Kxh3
3. 0-0! -- mat -- ( mala roszada ) ---------- 3. Hxh3 -- mat

------- Trzychodowka --#3 -- pokazana na Raty -- w 2 czesciach

----------------------
[link widoczny dla zalogowanych]

Kompozycje szachowe z Mistrzostw swiata we Wloszech
----

[link widoczny dla zalogowanych]

Problemy szachistow
--------------------------

[link widoczny dla zalogowanych]

------------------------------------------http://www.demonchessbooks.cba.pl/ksiazki/ksiazka1/EBOOK_Pawel_z_Krakowa_matematyka_szachy.pdf

Pawel z Krakowa __matematyka _szachy
--------------------------------------------------------------

[link widoczny dla zalogowanych]

------------------------------------------------------------

[link widoczny dla zalogowanych]

Szkolenie
-----------------------------

---------------

[link widoczny dla zalogowanych]

Bernard
Ksiaz..ka

---------------------------------
Dzial Trenera Bernarda napisany fachowo... tylko do kazdej pozycji potrzeba kilka diagramow , by szachista mial pokazane szachy na talerzu...
----------------------------
Koncowka z 20 posunieciami potrzebuje 5 diagramow , by ogladajacy (czytajacy ) szachista zalapal co sie dzieje na szachownicy...
Tak przynajmniej lansuje nauke szachow Szachista-problemista Wladek z Polanca.

--------------------

Ps.
Ksiazka ma kilkanascie dzialow... kazdy dzial potrzebuje osobnego linku ( nie kodu ) linku... tak jak podalem wyzej...
Jak chcemy by szachisci czytali i pisali recenzje...

Taka uwaga ogolna... nie wystarczy pieknie grac w Szachy... jeszcze wazniejsze jest umiec lansowac Szachy ( pokazywac ta piekna gre w dostepny sposob dla jak najwiekszej publicznosci ).
--

Trzychodowka z rozwiazaniem + dwie roszady

1__

Mat w 3 posunieciach --- #3
-- Rozwiazanie 1. Malo atrakcyjne 1. Gxg2!+

1.
---- Mala Roszada -- 3. 0-0# ------- Duza Roszada -- 3. 0-0-0#

2______3

1. Gxg2+ Kxg2 --2. He5! Kf3 -------- 1. Gxg2+! Ke3 2. He5+ Kd3
3. 0-0 -- mat ( mala roszada ) ----------- 3. 0-0-0 -- mat -- Duza roszada

Zadanie ma wiecej siatek matowych ... jeszcze doliczylem sie cztery.
3. Hc3# -- 3. Wa5# -- 3. Hg3# --- 3. Kf2! -- mat

Temat byl tylko dwie roszady...
-----

wladek

---
Problemista Robert Lincoln -- USA

--- Matowanie na ekranie

175 - P1056581
Autor : Robert A. Lincoln

1___2

Mat w 2 posunieciach ---- #2 ---- pozycja finalowa -- 2. Hh7 - mat

Rozwiązanie:

1. Hb7! --- grozi -- 2. Hxc8 - mat ---- Diagram -- 6
1. ... Sa7 ---- 2. He7#
1. ... Kd8 ---- 2. Hd7# ----- Diagram -- 4
1. ... Kf8 ---- 2. Hf7#
1. ... O-O! -- 2. Hh7# --- Diagram -- 2
----------

3_____4

1. Hb7! -- Kf8 -- 2. Hf7 - mat ------ 1. Hb7! -- Kd8 -- 2. Hd7 - mat

5_____6

1. Hb7! -- Sa7 -- 2.He7 - mat --- 1. Hb7! -- Wh7 -- 2. Hxc8 - mat

Nauka matowania --- Hetmanem
------
Solving to tylko świetna zabawa!

Zanim przejdę do meritum sprawy, zastanówmy się czym są szachy? Jest wiele definicji królewskiej gry.

Międzynarodowa Federacja Szachowa FIDE określa szachy jako jedną z najstarszych, intelektualnych i kulturowych gier, która stanowi kombinację sportu, naukowego myślenia i elementów sztuki.

Saturnin Limbach nasz znany kompozytor szachowy podkreślał: szachy są wiedzą pod względem treści, sztuką pod względem formy, grą zaś w swej istocie.

Pewien amerykański działacz szachowy na swój sposób sformułował królewską grę: Szachy zawierają w sobie elementy kultury, sztuki i intelektualnych zdobyczy całej historii cywilizacji.

Jedno jest pewne, że szachy są dyscypliną sportową. Zawodnicy startujący w zawodach, aby osiągnąć swój cel, muszą pokonać na swojej drodze i to w bezpośrednim pojedynku wielu przeciwników. Wymaga to kolosalnej wiedzy szachowej, niezwykłej kondycji psychofizycznej i koncentracji, ponieważ partia szachowa może trwać wiele godzin. Jednym słowem szachista wysokiej klasy musi posiadać wiele cech bojownika z prawdziwego zdarzenia!

Gra korespondencyjna tylko częściowo spełnia te kryteria: jest walka, ale nie ma bezpośredniego kontaktu z przeciwnikiem. Właściwie to niewiadomo, z kim się tak naprawdę gra!

Kompozycja szachowa to dziedzina całkowicie odmienna od praktycznej gry. Tutaj problemista nie walczy z przeciwnikiem, lecz z pewnym pomysłem. Ten bój może być krótki, ale może też trwać tygodniami, miesiącami a nawet latami. Tutaj nie liczy się czas. Ważna jest doskonałość i piękno kompozycji. Problemiści są wytrwali w osiągnięciu swego idealnego celu!

Te wszystkie dziedziny łączy jednak jedna cecha: owoc ich wysiłku umysłowego. Partie są udokumentowane i te najbardziej wartościowe znajdują swe miejsce w pismach specjalistycznych i różnych zbiorach. W ten sposób pamięć o nich nie zaginie. Niektóre z nich stają się nawet „nieśmiertelnymi”, przetrwają lata i nawet wieki. Podobnie jest z pięknymi kompozycjami.

W ostatnich latach nastąpił – w pewnych kręgach szachowych – wzrost zainteresowania tzw. solvingiem. Co to właściwie jest? To jest po prostu rozwiązywanie zadań szachowych. Czyli to, co problemista stworzy, nieraz nawet latami, jest przez solverowca rozwiązywane. Im szybciej tym lepiej.

Solverowcy mają swoje imprezy, czyli mistrzostwa krajowe, Europy i świata. Mają też swoje tytuły, podobnie jak w grze praktycznej.

Jak w ogóle doszło do powstania solvingu? Uboczne rozwiązania w zadaniach szachowych były kiedyś prawdziwą plagą. Sami problemiści często nie sprawdzali dokładnie swych dzieł i wysyłali na konkursy prace niepoprawne. Część z nich była potem nagradzana i przedrukowywana przez różne pisma specjalistyczne. Ukazywały się też książki, które zawierały między innymi niepoprawne problemy.

Konkursy rozwiązaniowe organizowane przez pisma fachowe tylko częściowo załatwiały tę kwestię. Ktoś wpadł w końcu na pomysł zmobilizowania większej grupy szachistów do zajęcia się rozwiązywaniem problemów, aby tym samym wyeliminować albo zmniejszyć do minimum te niepoprawności. W ten sposób zaczęto organizować pierwsze turnieje dla solverowców, które potem rozrosły się do imprez rangi europejskiej i światowej.

Coraz więcej osób zajmuje się teraz solvingiem, gdyż jest to dość łatwa forma rozrywki z szachami i nie wymagająca dużego wysiłku szkoleniowego, jak to jest w przypadku gry praktycznej. Nie brakuje też chętnych do organizacji takich imprez, gdyż na pewno są one profitowe.

Jakie korzyści mają obecnie sami problemiści z usług solvingu? Żadnych! Teraz są programy szachowe, za pomocą których można w ciągu nawet kilku sekund sprawdzić poprawność każdego zadania. Takie programy ma każdy kompozytor zajmujący się układaniem problemów!

Niedawno w Jesi (Włochy) Kacper Piorun został mistrzem świata w solvingu! Wcześniejszy jego występ na MŚ juniorów do lat 20 w Chennai zakończył się niepowodzeniem. Po rozegranych partiach można było wyciągnąć jeden wniosek: nie był do tego turnieju odpowiednio przygotowany. Szkoda, że ten utalentowany zawodnik – uznany kiedyś na miarę talentu Wasyla Iwańczuka – stanął w swym twórczym rozwoju jako szachista. Kacper Piorun wybrał łatwiejszą drogę. Zajmowanie się solvingiem i uzyskiwanie dobrych wyników nie wymaga tyle pracy, którą musi normalnie wykonać szachista z dużymi ambicjami sportowymi!

Chciałbym zwrócić uwagę na jeden ważny aspekt. Niektórzy w Polsce próbują stawiać znak równości pomiędzy solvingiem i grą praktyczną. Inni natomiast posuwają się jeszcze dalej i stawiają rozwiązywanie zadań wyżej. Argumentem są wyniki solverowców, którzy zdobywają od lat medale w mistrzostwach Europy i świata.

Błędna teoria! Solving nie jest i nie może być konkurencją dla szachów. To jest po prostu pewna forma rozrywki. W tej chwili na świecie organizuje się wiele imprez na zasadzie świetnej zabawy, np. rzut telefonem komórkowym na odległość, rzut beretem, rzut śledziem do beczki z wodą, rzut młotkiem do telewizora itd. Niedawno czytałem w jakieś gazecie, że Polak został już po raz drugi z rzędu mistrzem świata w dojeniu krów.

Kiedyś znany działacz i wieloletni dyrektor festiwalu szachowego w Rowach Alfred Obszański (1940-2009) planował zorganizowanie mistrzostw świata w rzucie figurami szachowymi na odległość. Miało to nastąpić na plaży w Rowach. Według pomysłodawcy byłaby to widowiskowa impreza (w porównaniu z nudnym solvingiem) i świetna reklama dla naszej dyscypliny.

Według mnie rozwiązywanie zadań może być pewną formą treningu. Pod warunkiem, że będzie to odpowiednio wyselekcjonowany zbiór wartościowych problemów. Na ten temat napisałem książkę „Kompozycja w treningu szachisty” (Wydawnictwo Szachowe Penelopa 2003).

Szachy są grą twórczą. Jak już wcześniej wspomniałem, szachiści rozgrywają piękne partie, które cieszą przez lata miliony wielbicieli królewskiej gry. Podobnie problemiści pozostawiają w spadku swe wspaniałe utwory.

A co zostawiają nam solverowcy? Praktycznie niewiele, bo tutaj nie ma żadnej twórczości. Solverowcy ograniczają się tylko do odtwarzania pewnych znanych idei wymyślonych przez kompozytorów szachowych! Ich twórczość to suche wyniki turniejowe i fotografie z uśmiechniętymi zawodnikami, z zawieszonymi medalami na szyjach i pucharami w rękach!

FM Jerzy Konikowski

----
--
Literatura – podstawą sukcesów! (3)

Krytyka Marka Dworeckiego w odniesieniu do twórczości Aleksieja Suetina (1926-2001) jest raczej przejawem jakieś osobistej antypatii. Suetin był bardzo znanym autorem wielu książek i artykułów, które zostały przetłumaczone na wiele języków. Jego prace i analizy miały ogromny wpływ na rozwój teorii debiutów, czym przykładowo Dworecki nie może się poszczycić.

Kilka lat temu widziałem w jednym polskim miesięczniku też krytyczną wypowiedź dotyczącą pisaniu książek przez mało znanych autorów, chociaż pojęcia znany i nieznany są bardzo dyskusyjne. Warto wiedzieć, że poważne wydawnictwa przed publikacją tytułu, dokonują oceny książki i szans jej sprzedaży. W stosunku do mało znanych autorów kryteria są znacznie ostrzejsze. Zresztą nie zawsze dzieła znanych autorów i silnych zawodników prezentują wysoki poziom, ponieważ część z nich traktuje napisanie książki, jako rodzaj „fuchy”. Z kolei często słabszy gracz może być twórcą ciekawej pracy, gdyż on bardzo poważnie traktuje swoją rolę.

Książkę przed zakupem warto obejrzeć, poradzić się trenera, ale krytycznie podchodzić do ocen „pseudospecjalistów”. Niektórzy z nich wydają negatywne oceny z prostej zazdrości lub niechęci do autora.

Powracam jeszcze do sylwetki Marka Dworeckiego. Pisałem już na blogu, że poznałem go osobiście w 1978 roku na mistrzostwach świata juniorów w Grazu, kiedy to przyjechał jako trener wraz z ekipą ZSRR (zawodnicy Jusupow i Dołmatow, am. Tukmakow, też jako trener). Spędziliśmy razem wiele chwil na wspólnych spacerach i dyskusjach. Wywarł pozytywne wrażenie i wiele skorzystałem w rozmowach o problemach pracy trenerskiej. Jako ciekawostkę wspomnę, że Dworecki wykazał się także świetną znajomością historii swego kraju, opowiadając wiele ciekawych i nieznanych mi faktów, przy czym zaskoczył mnie wówczas otwartą krytyką Stalina, twierdząc iż był największym zbrodniarzem w historii świata…

Ponownie widzieliśmy się rok później na MŚ juniorów w Skien, a do kolejnego spotkania doszło dopiero w 1995 roku, w ośrodku przygotowań olimpijskim pod Berlinem. Wtedy Dworecki miał kilka godzin wykładów na zgrupowaniu czołowych trenerów Niemiec. Poruszył wiele ważnych tematów, znanych mi częściowo z jego książek, m.in. mówił o -- Znaczeniu kompozycji szachowej w kształceniu szachisty --. Tym zagadnieniem zajmuję się praktycznie od początku działalności szkoleniowej i zawsze uważałem korzystanie z osiągnięć problemistyki jako doskonały środek trenowania abstrakcyjnego myślenia.

W Niemczech ten temat nie jest traktowany poważnie przez trenerów i samych zawodników. Musiałem przez wiele lat toczyć ciężkie boje z moimi podopiecznymi, aby ich zachęcić do rozwiązywania studiów i efektownych problemów w celu ćwiczenia zmysłu kombinacyjnego i techniki w grze końcowej. Wykład Dworeckiego pomógł mi w rozwinięciu tej tezy.

W końcowej fazie zgrupowania Dworecki zaskoczył wszystkich obecnych stwierdzeniem, że nigdy nie istniała „szkoła Botwinnika”, co przyjęte zostało z dużym zażenowaniem. Osoba wieloletniego mistrza świata cieszy się w Niemczech wielkim szacunkiem i osiągnięcia jego szkoły były i są tutaj dobrze znane.

Dodam własny przykład. W 1969 roku odbyły się w Warszawie Mistrzostwa Armii Zaprzyjaźnionych. W meczu z Armią Radziecką wystąpił przeciwko mnie 16-letni Anatolij Karpow. Młody mistrz zaskoczył mnie efektowną ofiarą pionka i moja pozycja szybko się rozleciała. Po parttii Karpow oznajmił, że ta idea pochodziła od Botwinnika, a on jest uczniem jego szkoły.

Zresztą sam Dworecki w książce „Technika gry szachowej” (wydawnictwo „Arden” 2001, str.192 przyznał, że przez pięć lat był wykladowcą w słynnej szkole Michaila Botwinnika. Po cóż więc była ta cała maskarada w Berlinie?

FM Jerzy Konikowski

wladek

----------

Solving to tylko świetna zabawa (7)!

Solving Dodaj komentarz Kilka lat temu – w czasie seminarium dla niemieckich trenerów w Berlinie – zaprezentowałem moją książkę “Kompozycja w szkoleniu szachisty” i tym samym spowodowałem dyskusję na temat “Znaczenie kompozycji w szkoleniu zawodników”.

Zagadnienie było niektórym trenerom już dobrze znane, bowiem kilka lat wcześniej mieliśmy spotkanie z Markiem Dworeckim, który na bazie pouczających studiów pokazał plusy korzystania z takiej formy treningu.

Moją intencją było pokazanie, że inne kompozycje mogą mieć również kolosalne znaczenie w procesie szkolenia. Ale to musi być dobrze wybrany zbiór zadań, w których centralną rolę odgrywa przede wszystkim trudny do wykrycia wstęp. Większość uczestników było jednak zdania, iż tylko studia mają aspekt szkoleniowy.

Nagle dyskusja rozszerzyła się o solving. Tutaj byli wszyscy zgodni, że to nie ma nic wspólnego ze szkoleniem w szachach. Trudno jest bowiem propagowanie czegoś, co jest sprzeczne z zasadami królewskiej gry. Dokładnie chodzi o to, że samomaty i maty pomocnicze nie mają nic wspólnego z normalną grą w szachy.

Jeden z uczestników dalej kontynuował dyskusję: Kiedyś zainteresowałem się rzucającym w oczy zjawiskiem, że w zawodach solvingowych na czele są ciągle te same nazwiska. Wielkich zmian praktycznie się nie widzi. To zdopingowało mnie do wyjaśnienia tego przypadku. Zacząłem analizować uczestników najbliższych mistrzostw świata i Europy. Okazało się, że około 80% to osoby pochodzące głównie z szeregów problemistów. Natomiast 20% to zawodnicy. Niekoniecznie aktywni, ale posiadający wysokie tytuły w grze praktycznej, np. arcymistrz Nunn. Mam wrażenie, że tutaj jest jakaś nieprawidłowość. To jakby kazać się ścigać mistrzowi świata formuły 1 Michaelowi Schumacherowi ze zwykłymi kierowcami. Moim zdaniem nie można porównywać zwykłego problemisty z szachistą praktykiem. Problemiści to przeważnie słabi gracze i w rywalizacji z silnym szachistami nie mają żadnych szans. To wyjaśnia problem, że w solvingu nie ma praktycznie żadnej konkurencji. Od lat ci sami zawodnicy dominują w mistrzostwach Europy i świata. Tutaj nie ma prawdziwej sportowej rywalizycji. Gra toczy się do jednej bramki. Trzeba więc z tej konkurencji wykluczyć wszystkich wyczynowych szachistów. Solving jest ściśle związany z kompozycją szachowa!
------------

Literatura – podstawą sukcesów! (3)

Krytyka Marka Dworeckiego w odniesieniu do twórczości Aleksieja Suetina (1926-2001) jest raczej przejawem jakieś osobistej antypatii. Suetin był bardzo znanym autorem wielu książek i artykułów, które zostały przetłumaczone na wiele języków. Jego prace i analizy miały ogromny wpływ na rozwój teorii debiutów, czym przykładowo Dworecki nie może się poszczycić.

Kilka lat temu widziałem w jednym polskim miesięczniku też krytyczną wypowiedź dotyczącą pisaniu książek przez mało znanych autorów, chociaż pojęcia znany i nieznany są bardzo dyskusyjne. Warto wiedzieć, że poważne wydawnictwa przed publikacją tytułu, dokonują oceny książki i szans jej sprzedaży. W stosunku do mało znanych autorów kryteria są znacznie ostrzejsze. Zresztą nie zawsze dzieła znanych autorów i silnych zawodników prezentują wysoki poziom, ponieważ część z nich traktuje napisanie książki, jako rodzaj „fuchy”. Z kolei często słabszy gracz może być twórcą ciekawej pracy, gdyż on bardzo poważnie traktuje swoją rolę.

Książkę przed zakupem warto obejrzeć, poradzić się trenera, ale krytycznie podchodzić do ocen „pseudospecjalistów”. Niektórzy z nich wydają negatywne oceny z prostej zazdrości lub niechęci do autora.

Ponownie widzieliśmy się rok później na MŚ juniorów w Skien, a do kolejnego spotkania doszło dopiero w 1995 roku, w ośrodku przygotowań olimpijskim pod Berlinem. Wtedy Dworecki miał kilka godzin wykładów na zgrupowaniu czołowych trenerów Niemiec. Poruszył wiele ważnych tematów, znanych mi częściowo z jego książek, m.in. mówił o -- Znaczeniu kompozycji szachowej w kształceniu szachisty --. Tym zagadnieniem zajmuję się praktycznie od początku działalności szkoleniowej i zawsze uważałem korzystanie z osiągnięć problemistyki jako doskonały środek trenowania abstrakcyjnego myślenia.

W Niemczech ten temat nie jest traktowany poważnie przez trenerów i samych zawodników. Musiałem przez wiele lat toczyć ciężkie boje z moimi podopiecznymi, aby ich zachęcić do rozwiązywania studiów i efektownych problemów w celu ćwiczenia zmysłu kombinacyjnego i techniki w grze końcowej. Wykład Dworeckiego pomógł mi w rozwinięciu tej tezy.

FM Jerzy Konikowski

-------------
--Szachy logiczne?

Autor : Unto Heinonen
3508 Problemkiste 94 08/1994
P0002203

Mat po 16 posunieciach --- #16

(1+16) C+
BP in 16,0

1. e4 ---- f6 ---- 2. e5 --- fxe5 --- 3. d4 -- -- exd4 -- 4. Sc3 -- dxc3
5. Dd6 -- exd6 -- 6. h4 --- Dxh4 -- 7. a4 -- - Dxa4 -- 8. Lb5 -- Dxc2
9. Lc6 --- bxc6 -- 10. Ta6 - Lxa6 -- 11. Se2 - Lxe2 -- 12. f3 --- Lxf3
13. Th5 -- Lxg2 -- 14. Tc5 - dxc5 -- 15. b4 -- cxb4 -- 16. Ld2 - Dxd2 -- mat
------
L -- Goniec
T -- Wieza
D -- Dama
S -- Skoczek

Keywords: Unique Proof Game
Genre: Retro
Input: Gerd Wilts, 1995-6-3
Last update: Erich Bartel, 2011-4-15 more...
----
Zapis tej partii szachowej jest latwy do zapamietania....
Posuniecia maja swoje uzasadnienie! -- 16. Gd2 -- Hxd2 -- mat
---

wladek

-------------
- Priorytetem u mnie jest szkoła. Szachy to dodatek i zabawa.

- Jak było na mistrzostwach?

- Fajnie, była ładna pogoda, padało tylko trochę.

- Co lubisz w szachach?

- Najbardziej to, że dużo podróżuję.

Gra w domu, on line

- Żyję w dwóch światach. Jeden to ten zwykły, a drugi szachowy - mówi IM -- Kamil Dragun.

W tym pierwszym świecie Kamil jest uczniem ostatniej klasy gimnazjum na Dolinkach, który nie ma problemów z matematyką, a nauczenie się wiersza na pamięć to dla niego żaden problem. Po szkole idzie do domu, odpoczywa, a potem zabiera się za odrabianie lekcji. W wolnych chwilach spotyka się z kolegami, gra w tenisa, ping-ponga, piłkę nożną. Chce dostać się do dobrego ogólniaka, na Puszkina albo do czwórki. Jeszcze nie wie, co chciałby robić potem.

W drugim, szachowym świecie Kamil spędza długie godziny na przerabianiu partii najlepszych mistrzów szachowych. W specjalnej bazie internetowej wpisuje nazwisko mistrza, konkretną grę, i analizuje każdy jego ruch. Tak, jak i jego partie przerabiają teraz najlepsi szachiści na świecie. Uczy się teoretycznych końcówek gry. Studiuje nowe debiuty, nowe pozycje. A gra najczęściej w domu, on line, z nieznanym przeciwnikiem. Podoba mu się to, że w szachach jest wiele możliwości, dzięki czemu każda gra jest inna. Dwa razy w tygodniu ma spotkania w klubie, z trenerem. Pracuje też z arcymistrzem Michałem Krasenkowem. Jego najbliższe plany to mistrzostwa Polski seniorów w styczniu. I zdobycie tytułu arcymistrza.

Dziesięć lat temu dziadek 5,5-letniego Kamila postanowił nauczyć go grać w szachy. Było rano, Andrzej, tata Kamila, wychodził właśnie do pracy. Gdy po paru godzinach wrócił, jego syn zapytał, czy nie zagra z nim. - Wystarczył mu jeden poranek, żeby się nauczyć wszystkich zasad, ruchów - mówi Andrzej Dragun. Kamilowi szło świetnie od początku. Rodzice zapisali go do Klubu Szachowego Stilon. Jeszcze w tym samym roku był pierwszy turniej, w którym Kamil na siedem partii wygrał trzy. Szybko zaczął odnosić sukcesy. Jako dziesięciolatek zdobył pierwszy medal mistrzostw Polski juniorów do 10 lat, zajął drugie miejsce. W sumie wziął udział w ponad stu zawodach. Był już w Grecji, Francji, Włoszech, Turcji, Rosji, Estonii, Chorwacji, Czarnogórze.

Styl ma jak starzy gracze

Koniec października, Halkidiki, Grecja, trwają mistrzostwa świata juniorów w szachach. O tytuł mistrza świata walczy 1,4 tys. zawodników z 80 krajów. Reprezentacja Polski to 43 graczy. W grupie wiekowej Kamila Draguna (14-16 lat) jest w sumie 140 osób. Kamil jedzie z nadzieją na znalezienie się chociaż w pierwszej dziesiątce. Nie liczy na więcej, bo wie, że jest najmłodszy, większość jego rywali ma już po 16 lat.

Do godziny 16 mają czas wolny, potem zaczyna się gra. Grają jedną rundę dziennie, trwa to nawet do sześciu godzin. Potem jest czas na odpoczynek. Zawodnicy grają w siatkówkę albo pływają w basenie. Od samego początku wszystko idzie po myśli Kamila, idzie mu lepiej, niż się spodziewał. Trudności pojawiają się dopiero pod koniec, po dziesiątej, czyli przedostatniej rundzie. - To była pierwsza przegrana runda, przegrałem z Rosjaninem Ivanem Bukavshinem. Zwątpiłem. Poczułem, że medal się oddala. W następnej grze przyjąłem bezpieczną taktykę i się udało. A Rosjanin zajął trzecie miejsce - opowiada Kamil. - Zwycięstwo było niesamowite. Żałowałem tylko, że nie było podium ani hymnu narodowego - dodaje.

Rodzina Kamila oglądała transmisje internetowe z mistrzostw. Jego tata wytrzymywał tylko dwie, góra trzy godziny gry, za duże napięcie i nerwy. Potem włączał sobie tylko końcówkę. - Ostatniej, najważniejszej rundy nie oglądałem, bo byłem w pracy. Kazałem rodzinie informować mnie telefonicznie o wyniku. A potem były już tylko telefony z gratulacjami, dzwoniła cała rodzina, moi znajomi. Mam nadzieję, że zwycięstwo Kamila przyczyni się do rozwoju klubu. Bo to zwycięstwo to przecież zasługa klubu i ludzi, którzy z Kamilem pracowali - opowiada Andrzej Dragun. Od czterech lat trenerem Kamila jest Aleksander Czerwoński. - Na mistrzostwa jechaliśmy, żeby po prostu powalczyć, nie myśleliśmy o medalu. Ale Kamil prowadził od początku. Grał w swoim stylu, czyli z naciskiem na końcówki, a nie na debiuty, co jest nietypowe wśród młodych graczy, większość ma odwrotną taktykę. Dzięki temu jego gra była zaskoczeniem dla innych zawodników, i pewnie to przyczyniło się do sukcesu - mówi Czerwoński. - Kamil jest coraz lepszy. Ma szansę być najlepszy w Polsce, a nawet znaleźć się w czołówce światowej - dodaje.

Na mistrzostwach świata Klub Szachowy Stilon reprezentowało, poza Kamilem, jeszcze dwóch zawodników: Klaudia Wiśniowska (21. miejsce w kategorii dziewczęta do lat 16, startowało 97 zawodniczek) oraz Filip Delekta (47. miejsce w kategorii chłopcy do lat 12, startowało 150 zawodników).

Więcej... [link widoczny dla zalogowanych]

-------------------------

wladek

==

Solving to tylko świetna zabawa!

Solving Dodaj komentarz Głównym celem partii szachowej jest danie przeciwnikowi mata. Dlatego obie strony tak rozwijają swe siły, aby osiągnąć ten cel.

W kompozycji szachowej są pewne zadania, które są sprzeczne z tymi zasadami. Są to samomaty, maty pomocnicze (zwane też współmatami) i innego rodzaju zadania bajkowe. Zostały one stworzone przez kompozytorów i dlatego egzystują tylko w problemistyce szachowej.

W mojej książce „Kompozycja w treningu szachisty” m.in. pisałem, że rozwiązywanie i analizowanie zadań szachowych może przynieść szachistom-praktykom dużą korzyść przez ćwiczenie techniki liczenia wariantów, rozwinięcie tzw. zmysłu kombinacyjnego oraz kształcenie zdolności analitycznych, co jest szczególnie przydatne w trakcie rozgrywania końcówek.

Ale też zwróciłem uwagę na to, że do tego celu może służyć tylko odpowiednio wyselekcjonowany zbiór zadań i studiów. Jestem także mistrzem kompozycji szachowej i znam bardzo dobrze specyfikę tej dziedziny szachów. Sam ułożyłem wiele samomatów i matów pomocniczych. Ale jako trener nigdy nie polecałem moim podopiecznym zajmowanie się tą grupą zadań. Bowiem ich rozwiązywanie nie ma żadnego aspektu szkoleniowego!

Czy widział ktoś boksera, który w czasie walki – zamiast przeciwnika – uderzał siebie? Podobnie szachista w trakcie partii dąży do dania przeciwnikowi mata, a nie odwrotnie. Dlatego nie można polecać zawodnikowi, aby w cyklu szkolenia zajmował się rozwiązywaniem samomatów czy współmatów.

Tak więc rozwiązywanie zadań szachowych ma tylko w ograniczonym aspekcie wartość szkoleniową. Zajmowanie się wszystkimi gałęziami kompozycji szkodzi tylko w prawidłowym rozwoju utalentowanych zawodników. Tutaj przykładem jest zdolny junior Kacper Piorun, który w momencie zajęcia się solvingiem obniżył swoje loty jako zawodnik. Wielka szkoda, gdyż według krajowych ekspertów ten utalentowany gracz już dawno mógłby być w czołówce polskich seniorów!

Autor Jerzy Konikowski

-------------------------------

Krzysztof Kledzik

Odnoszę wrażenie, że solving jest nadmiernie gloryfikowany. Ciekawe, czy np. Adamek zgodziłby się stłuc sam siebie na ringu, zamiast próbować dosięgnąć Kliczki? Kacper jest niestety ofiarą solvingovego „push-u”. Faktycznie, wybrał łatwiejszą karierę w branży krzyżówek szachowych, niż w zmaganiach w prawdziwych szachach.

------------------------------------

Marcin Zimerman

Solving to po prostu inna dyscyplina niz szachy, tez na swoj sposob ciekawa. Ja osobiscie nie rozwiazuje za czesto samomatow – nie bawia mnie. Ale lamiglowki Lloyda i Smullyana sprawiaja mi sporo radosci Moze sam kiedys sie skusze na start w zawodach, ale wczesniej musze sie przekonac do samomatow i pomocnikow

Nauka matowania ....
-----------
Autor : Jerzy Konikowski -- 1967

Mat w 2 posunieciach --- #2

---------

Pozycja po 1 posunieciu -- 1. Se7!
-------------------
Rozwiazanie
1. Se7! --- Kh8 --- 2. Ge5 - mat
1. Se7 --- Kh6 --- 2. Sf5 --- mat
1. Se7 --- Kf6 --- 2. Sh5 --- mat
1. Se7 --- Ke8 --- 2. Se6 --- mat
------------

Mat w 2 posunieciach -- #2 -- 1. Kf5 - Ke4 tempo!

____

2___________3

---1. Kf5-e4 -- Ke2-g2 2. Hh8-h2 mat ------- 1. Ke4 -- Kd2 2. Hh8-b2 mat
--
Trenowanie pamieci...
Wlaczamy program [link widoczny dla zalogowanych] i ustawiamy zadania w 2 posunieciach ( tylko miniatury).
Wszystkie siatki matowe zapisujemy na diagramach szachowych...
Na formacie A4 miesci sie 9 czytelnych diagramow szachowych.... wiec maty z dwuchodowki ( miniatury ) latwo sie pomieszcza...
--------------
Po wydrukowaniu kilku stron arkuszy mamy 50 lub wiecej diagramow szachowych... jest z czego cwiczyc maty ( siatki matowe ) jest czym reklamowac szachy w pobliskiej szkole Podstawowej...
----------------
Samo ustawianie diagramow , to swietny trening pamieci szachowej.
------------
==
Nauka matowania ....

Mat w 2 posunieciach -- #2 -- 1. Kf5 - Ke4 tempo!

____

2___________3

---1. Kf5-e4 -- Ke2-g2 2. Hh8-h2 mat ------- 1. Ke4 -- Kd2 2. Hh8-b2 mat
--
Trenowanie pamieci...

Wlaczamy program [link widoczny dla zalogowanych] i ustawiamy zadania w 2 posunieciach ( tylko miniatury).
Wszystkie siatki matowe zapisujemy na diagramach szachowych...
Na formacie A4 miesci sie 9 czytelnych diagramow szachowych.... wiec maty z dwuchodowki ( miniatury ) latwo sie pomieszcza...
--------------
Po wydrukowaniu kilku stron arkuszy mamy 50 lub wiecej diagramow szachowych... jest z czego cwiczyc maty ( siatki matowe ) jest czym reklamowac szachy w pobliskiej szkole Podstawowej...
----------------
Samo ustawianie diagramow , to swietny trening pamieci szachowej.
-----
---
-- Matowanie na Ekranie -- Skoczkiem

Autor : Miguel Munoz
Tribune de Genève 1983
447 Ideal-Mate Encyclopedia Vol.1 1999

_2

Mat pomocniczy w 4 posunieciach -- h#4 --------- Final zadania --- 4. Wf-h8 - Sf6#

1. O-O ---- Kg4
2. Wg7+ -- Kh5
3. Kh7 ---- Sg4
4. Wf-h8 -- Sf6#

Umieszczajac zadanie w czasopismie zagranicznym reklamujemy swoj kraj...
Nauka matowania -- Skoczkiem

====

wladek

=

Solving to tylko świetna zabawa!

Solving Dodaj komentarz Głównym celem partii szachowej jest danie przeciwnikowi mata. Dlatego obie strony tak rozwijają swe siły, aby osiągnąć ten cel.

W kompozycji szachowej są pewne zadania, które są sprzeczne z tymi zasadami. Są to samomaty, maty pomocnicze (zwane też współmatami) i innego rodzaju zadania bajkowe. Zostały one stworzone przez kompozytorów i dlatego egzystują tylko w problemistyce szachowej.

W mojej książce „Kompozycja w treningu szachisty” m.in. pisałem, że rozwiązywanie i analizowanie zadań szachowych może przynieść szachistom-praktykom dużą korzyść przez ćwiczenie techniki liczenia wariantów, rozwinięcie tzw. zmysłu kombinacyjnego oraz kształcenie zdolności analitycznych, co jest szczególnie przydatne w trakcie rozgrywania końcówek.

Ale też zwróciłem uwagę na to, że do tego celu może służyć tylko odpowiednio wyselekcjonowany zbiór zadań i studiów. Jestem także mistrzem kompozycji szachowej i znam bardzo dobrze specyfikę tej dziedziny szachów. Sam ułożyłem wiele samomatów i matów pomocniczych. Ale jako trener nigdy nie polecałem moim podopiecznym zajmowanie się tą grupą zadań. Bowiem ich rozwiązywanie nie ma żadnego aspektu szkoleniowego!

Czy widział ktoś boksera, który w czasie walki – zamiast przeciwnika – uderzał siebie? Podobnie szachista w trakcie partii dąży do dania przeciwnikowi mata, a nie odwrotnie. Dlatego nie można polecać zawodnikowi, aby w cyklu szkolenia zajmował się rozwiązywaniem samomatów czy współmatów.

Tak więc rozwiązywanie zadań szachowych ma tylko w ograniczonym aspekcie wartość szkoleniową. Zajmowanie się wszystkimi gałęziami kompozycji szkodzi tylko w prawidłowym rozwoju utalentowanych zawodników. Tutaj przykładem jest zdolny junior Kacper Piorun, który w momencie zajęcia się solvingiem obniżył swoje loty jako zawodnik. Wielka szkoda, gdyż według krajowych ekspertów ten utalentowany gracz już dawno mógłby być w czołówce polskich seniorów!

Autor Jerzy Konikowski

-------------------------------

Krzysztof Kledzik

Odnoszę wrażenie, że solving jest nadmiernie gloryfikowany. Ciekawe, czy np. Adamek zgodziłby się stłuc sam siebie na ringu, zamiast próbować dosięgnąć Kliczki? Kacper jest niestety ofiarą solvingovego „push-u”. Faktycznie, wybrał łatwiejszą karierę w branży krzyżówek szachowych, niż w zmaganiach w prawdziwych szachach.

------------------------------------

Marcin Zimerman

Solving to po prostu inna dyscyplina niz szachy, tez na swoj sposob ciekawa. Ja osobiscie nie rozwiazuje za czesto samomatow – nie bawia mnie. Ale lamiglowki Lloyda i Smullyana sprawiaja mi sporo radosci Moze sam kiedys sie skusze na start w zawodach, ale wczesniej musze sie przekonac do samomatow i pomocnikow

Nauka matowania ....
-----------
Autor : Jerzy Konikowski -- 1967

Mat w 2 posunieciach --- #2

---------

Pozycja po 1 posunieciu -- 1. Se7!
-------------------
Rozwiazanie
1. Se7! --- Kh8 --- 2. Ge5 - mat
1. Se7 --- Kh6 --- 2. Sf5 --- mat
1. Se7 --- Kf6 --- 2. Sh5 --- mat
1. Se7 --- Ke8 --- 2. Se6 --- mat
------------

Mat w 2 posunieciach -- #2 -- 1. Kf5 - Ke4 tempo!

____

2___________3

---1. Kf5-e4 -- Ke2-g2 2. Hh8-h2 mat ------- 1. Ke4 -- Kd2 2. Hh8-b2 mat
--
Trenowanie pamieci...
Wlaczamy program [link widoczny dla zalogowanych] i ustawiamy zadania w 2 posunieciach ( tylko miniatury).
Wszystkie siatki matowe zapisujemy na diagramach szachowych...
Na formacie A4 miesci sie 9 czytelnych diagramow szachowych.... wiec maty z dwuchodowki ( miniatury ) latwo sie pomieszcza...
--------------
Po wydrukowaniu kilku stron arkuszy mamy 50 lub wiecej diagramow szachowych... jest z czego cwiczyc maty ( siatki matowe ) jest czym reklamowac szachy w pobliskiej szkole Podstawowej...
----------------
Samo ustawianie diagramow , to swietny trening pamieci szachowej.
------------
==
Nauka matowania ....

Mat w 2 posunieciach -- #2 -- 1. Kf5 - Ke4 tempo!

____

2___________3

---1. Kf5-e4 -- Ke2-g2 2. Hh8-h2 mat ------- 1. Ke4 -- Kd2 2. Hh8-b2 mat
--
Trenowanie pamieci...

Wlaczamy program [link widoczny dla zalogowanych] i ustawiamy zadania w 2 posunieciach ( tylko miniatury).
Wszystkie siatki matowe zapisujemy na diagramach szachowych...
Na formacie A4 miesci sie 9 czytelnych diagramow szachowych.... wiec maty z dwuchodowki ( miniatury ) latwo sie pomieszcza...
--------------
Po wydrukowaniu kilku stron arkuszy mamy 50 lub wiecej diagramow szachowych... jest z czego cwiczyc maty ( siatki matowe ) jest czym reklamowac szachy w pobliskiej szkole Podstawowej...
----------------
Samo ustawianie diagramow , to swietny trening pamieci szachowej.
-----
---
-- Matowanie na Ekranie -- Skoczkiem

Autor : Miguel Munoz
Tribune de Genève 1983
447 Ideal-Mate Encyclopedia Vol.1 1999

_2

Mat pomocniczy w 4 posunieciach -- h#4 --------- Final zadania --- 4. Wf-h8 - Sf6#

1. O-O ---- Kg4
2. Wg7+ -- Kh5
3. Kh7 ---- Sg4
4. Wf-h8 -- Sf6#

Umieszczajac zadanie w czasopismie zagranicznym reklamujemy swoj kraj...
Nauka matowania -- Skoczkiem

==
-----
13 - P1224763
Autor : Emanuel Lasker
1762 Wiener Hausfrauen-Zeitung 43, p. 534, 20/10/1912

[link widoczny dla zalogowanych]

-- Mat w 2 posunieciach --- #2 --- 1.Kf4!
[link widoczny dla zalogowanych]

--- Matowanie na Ekranie

[link widoczny dla zalogowanych]

-- Matujemy jak --- Emanuel Lasker

Autor : Emanuel Lasker
Schweizerische Schachzeitung -- 10/1900

Mat w 2 posunieciach -- #2 -- 1. He6+!

1. He6!+ -- Kf3 -- 2. 0-0 --- mat -- mala Roszada
-----------
1. He6!+ -- Kd3 -- 2. 0-0-0 - mat - duza Roszada

----------------

_3

1. He6!- Kf3 - 2. 0-0# - mala Roszada -- 1. He6! - Kd3 - 2. 0-0-0# - duza Roszada
----------
Czy mozna lepiej zareklamowac Szachy?
Dla przykladu zadanie Laskera.
Krotko i zwiezle szach i mat.... przy tym dwie roszady
---

wladek

---

Problemista Robert Lincoln -- USA

--- Matowanie na ekranie

175 - P1056581
Autor : Robert A. Lincoln

1___2

Mat w 2 posunieciach ---- #2 ---- pozycja finalowa -- 2. Hh7 - mat

Rozwiązanie:

1. Hb7! --- grozi -- 2. Hxc8 - mat ---- Diagram -- 6
1. ... Sa7 ---- 2. He7#
1. ... Kd8 ---- 2. Hd7# ----- Diagram -- 4
1. ... Kf8 ---- 2. Hf7#
1. ... O-O! -- 2. Hh7# --- Diagram -- 2
----------

3_____4

1. Hb7! -- Kf8 -- 2. Hf7 - mat ------ 1. Hb7! -- Kd8 -- 2. Hd7 - mat

5_____6

1. Hb7! -- Sa7 -- 2.He7 - mat --- 1. Hb7! -- Wh7 -- 2. Hxc8 - mat

Nauka matowania --- Hetmanem
------
Solving to tylko świetna zabawa!

Zanim przejdę do meritum sprawy, zastanówmy się czym są szachy? Jest wiele definicji królewskiej gry.

Międzynarodowa Federacja Szachowa FIDE określa szachy jako jedną z najstarszych, intelektualnych i kulturowych gier, która stanowi kombinację sportu, naukowego myślenia i elementów sztuki.

Saturnin Limbach nasz znany kompozytor szachowy podkreślał: szachy są wiedzą pod względem treści, sztuką pod względem formy, grą zaś w swej istocie.

Pewien amerykański działacz szachowy na swój sposób sformułował królewską grę: Szachy zawierają w sobie elementy kultury, sztuki i intelektualnych zdobyczy całej historii cywilizacji.

Jedno jest pewne, że szachy są dyscypliną sportową. Zawodnicy startujący w zawodach, aby osiągnąć swój cel, muszą pokonać na swojej drodze i to w bezpośrednim pojedynku wielu przeciwników. Wymaga to kolosalnej wiedzy szachowej, niezwykłej kondycji psychofizycznej i koncentracji, ponieważ partia szachowa może trwać wiele godzin. Jednym słowem szachista wysokiej klasy musi posiadać wiele cech bojownika z prawdziwego zdarzenia!

Gra korespondencyjna tylko częściowo spełnia te kryteria: jest walka, ale nie ma bezpośredniego kontaktu z przeciwnikiem. Właściwie to niewiadomo, z kim się tak naprawdę gra!

Kompozycja szachowa to dziedzina całkowicie odmienna od praktycznej gry. Tutaj problemista nie walczy z przeciwnikiem, lecz z pewnym pomysłem. Ten bój może być krótki, ale może też trwać tygodniami, miesiącami a nawet latami. Tutaj nie liczy się czas. Ważna jest doskonałość i piękno kompozycji. Problemiści są wytrwali w osiągnięciu swego idealnego celu!

Te wszystkie dziedziny łączy jednak jedna cecha: owoc ich wysiłku umysłowego. Partie są udokumentowane i te najbardziej wartościowe znajdują swe miejsce w pismach specjalistycznych i różnych zbiorach. W ten sposób pamięć o nich nie zaginie. Niektóre z nich stają się nawet „nieśmiertelnymi”, przetrwają lata i nawet wieki. Podobnie jest z pięknymi kompozycjami.

W ostatnich latach nastąpił – w pewnych kręgach szachowych – wzrost zainteresowania tzw. solvingiem. Co to właściwie jest? To jest po prostu rozwiązywanie zadań szachowych. Czyli to, co problemista stworzy, nieraz nawet latami, jest przez solverowca rozwiązywane. Im szybciej tym lepiej.

Solverowcy mają swoje imprezy, czyli mistrzostwa krajowe, Europy i świata. Mają też swoje tytuły, podobnie jak w grze praktycznej.

Jak w ogóle doszło do powstania solvingu? Uboczne rozwiązania w zadaniach szachowych były kiedyś prawdziwą plagą. Sami problemiści często nie sprawdzali dokładnie swych dzieł i wysyłali na konkursy prace niepoprawne. Część z nich była potem nagradzana i przedrukowywana przez różne pisma specjalistyczne. Ukazywały się też książki, które zawierały między innymi niepoprawne problemy.

Konkursy rozwiązaniowe organizowane przez pisma fachowe tylko częściowo załatwiały tę kwestię. Ktoś wpadł w końcu na pomysł zmobilizowania większej grupy szachistów do zajęcia się rozwiązywaniem problemów, aby tym samym wyeliminować albo zmniejszyć do minimum te niepoprawności. W ten sposób zaczęto organizować pierwsze turnieje dla solverowców, które potem rozrosły się do imprez rangi europejskiej i światowej.

Coraz więcej osób zajmuje się teraz solvingiem, gdyż jest to dość łatwa forma rozrywki z szachami i nie wymagająca dużego wysiłku szkoleniowego, jak to jest w przypadku gry praktycznej. Nie brakuje też chętnych do organizacji takich imprez, gdyż na pewno są one profitowe.

Jakie korzyści mają obecnie sami problemiści z usług solvingu? Żadnych! Teraz są programy szachowe, za pomocą których można w ciągu nawet kilku sekund sprawdzić poprawność każdego zadania. Takie programy ma każdy kompozytor zajmujący się układaniem problemów!

Niedawno w Jesi (Włochy) Kacper Piorun został mistrzem świata w solvingu! Wcześniejszy jego występ na MŚ juniorów do lat 20 w Chennai zakończył się niepowodzeniem. Po rozegranych partiach można było wyciągnąć jeden wniosek: nie był do tego turnieju odpowiednio przygotowany. Szkoda, że ten utalentowany zawodnik – uznany kiedyś na miarę talentu Wasyla Iwańczuka – stanął w swym twórczym rozwoju jako szachista. Kacper Piorun wybrał łatwiejszą drogę. Zajmowanie się solvingiem i uzyskiwanie dobrych wyników nie wymaga tyle pracy, którą musi normalnie wykonać szachista z dużymi ambicjami sportowymi!

Chciałbym zwrócić uwagę na jeden ważny aspekt. Niektórzy w Polsce próbują stawiać znak równości pomiędzy solvingiem i grą praktyczną. Inni natomiast posuwają się jeszcze dalej i stawiają rozwiązywanie zadań wyżej. Argumentem są wyniki solverowców, którzy zdobywają od lat medale w mistrzostwach Europy i świata.

Błędna teoria! Solving nie jest i nie może być konkurencją dla szachów. To jest po prostu pewna forma rozrywki. W tej chwili na świecie organizuje się wiele imprez na zasadzie świetnej zabawy, np. rzut telefonem komórkowym na odległość, rzut beretem, rzut śledziem do beczki z wodą, rzut młotkiem do telewizora itd. Niedawno czytałem w jakieś gazecie, że Polak został już po raz drugi z rzędu mistrzem świata w dojeniu krów.

Kiedyś znany działacz i wieloletni dyrektor festiwalu szachowego w Rowach Alfred Obszański (1940-2009) planował zorganizowanie mistrzostw świata w rzucie figurami szachowymi na odległość. Miało to nastąpić na plaży w Rowach. Według pomysłodawcy byłaby to widowiskowa impreza (w porównaniu z nudnym solvingiem) i świetna reklama dla naszej dyscypliny.

Według mnie rozwiązywanie zadań może być pewną formą treningu. Pod warunkiem, że będzie to odpowiednio wyselekcjonowany zbiór wartościowych problemów. Na ten temat napisałem książkę „Kompozycja w treningu szachisty” (Wydawnictwo Szachowe Penelopa 2003).

Szachy są grą twórczą. Jak już wcześniej wspomniałem, szachiści rozgrywają piękne partie, które cieszą przez lata miliony wielbicieli królewskiej gry. Podobnie problemiści pozostawiają w spadku swe wspaniałe utwory.

A co zostawiają nam solverowcy? Praktycznie niewiele, bo tutaj nie ma żadnej twórczości. Solverowcy ograniczają się tylko do odtwarzania pewnych znanych idei wymyślonych przez kompozytorów szachowych! Ich twórczość to suche wyniki turniejowe i fotografie z uśmiechniętymi zawodnikami, z zawieszonymi medalami na szyjach i pucharami w rękach!

FM Jerzy Konikowski

----
--
Literatura – podstawą sukcesów! (3)

Krytyka Marka Dworeckiego w odniesieniu do twórczości Aleksieja Suetina (1926-2001) jest raczej przejawem jakieś osobistej antypatii. Suetin był bardzo znanym autorem wielu książek i artykułów, które zostały przetłumaczone na wiele języków. Jego prace i analizy miały ogromny wpływ na rozwój teorii debiutów, czym przykładowo Dworecki nie może się poszczycić.

Kilka lat temu widziałem w jednym polskim miesięczniku też krytyczną wypowiedź dotyczącą pisaniu książek przez mało znanych autorów, chociaż pojęcia znany i nieznany są bardzo dyskusyjne. Warto wiedzieć, że poważne wydawnictwa przed publikacją tytułu, dokonują oceny książki i szans jej sprzedaży. W stosunku do mało znanych autorów kryteria są znacznie ostrzejsze. Zresztą nie zawsze dzieła znanych autorów i silnych zawodników prezentują wysoki poziom, ponieważ część z nich traktuje napisanie książki, jako rodzaj „fuchy”. Z kolei często słabszy gracz może być twórcą ciekawej pracy, gdyż on bardzo poważnie traktuje swoją rolę.

Książkę przed zakupem warto obejrzeć, poradzić się trenera, ale krytycznie podchodzić do ocen „pseudospecjalistów”. Niektórzy z nich wydają negatywne oceny z prostej zazdrości lub niechęci do autora.

Powracam jeszcze do sylwetki Marka Dworeckiego. Pisałem już na blogu, że poznałem go osobiście w 1978 roku na mistrzostwach świata juniorów w Grazu, kiedy to przyjechał jako trener wraz z ekipą ZSRR (zawodnicy Jusupow i Dołmatow, am. Tukmakow, też jako trener). Spędziliśmy razem wiele chwil na wspólnych spacerach i dyskusjach. Wywarł pozytywne wrażenie i wiele skorzystałem w rozmowach o problemach pracy trenerskiej. Jako ciekawostkę wspomnę, że Dworecki wykazał się także świetną znajomością historii swego kraju, opowiadając wiele ciekawych i nieznanych mi faktów, przy czym zaskoczył mnie wówczas otwartą krytyką Stalina, twierdząc iż był największym zbrodniarzem w historii świata…

Ponownie widzieliśmy się rok później na MŚ juniorów w Skien, a do kolejnego spotkania doszło dopiero w 1995 roku, w ośrodku przygotowań olimpijskim pod Berlinem. Wtedy Dworecki miał kilka godzin wykładów na zgrupowaniu czołowych trenerów Niemiec. Poruszył wiele ważnych tematów, znanych mi częściowo z jego książek, m.in. mówił o -- Znaczeniu kompozycji szachowej w kształceniu szachisty --. Tym zagadnieniem zajmuję się praktycznie od początku działalności szkoleniowej i zawsze uważałem korzystanie z osiągnięć problemistyki jako doskonały środek trenowania abstrakcyjnego myślenia.

W Niemczech ten temat nie jest traktowany poważnie przez trenerów i samych zawodników. Musiałem przez wiele lat toczyć ciężkie boje z moimi podopiecznymi, aby ich zachęcić do rozwiązywania studiów i efektownych problemów w celu ćwiczenia zmysłu kombinacyjnego i techniki w grze końcowej. Wykład Dworeckiego pomógł mi w rozwinięciu tej tezy.

W końcowej fazie zgrupowania Dworecki zaskoczył wszystkich obecnych stwierdzeniem, że nigdy nie istniała „szkoła Botwinnika”, co przyjęte zostało z dużym zażenowaniem. Osoba wieloletniego mistrza świata cieszy się w Niemczech wielkim szacunkiem i osiągnięcia jego szkoły były i są tutaj dobrze znane.

Dodam własny przykład. W 1969 roku odbyły się w Warszawie Mistrzostwa Armii Zaprzyjaźnionych. W meczu z Armią Radziecką wystąpił przeciwko mnie 16-letni Anatolij Karpow. Młody mistrz zaskoczył mnie efektowną ofiarą pionka i moja pozycja szybko się rozleciała. Po parttii Karpow oznajmił, że ta idea pochodziła od Botwinnika, a on jest uczniem jego szkoły.

Zresztą sam Dworecki w książce „Technika gry szachowej” (wydawnictwo „Arden” 2001, str.192 przyznał, że przez pięć lat był wykladowcą w słynnej szkole Michaila Botwinnika. Po cóż więc była ta cała maskarada w Berlinie?

FM Jerzy Konikowski

-------------

wladek

--
Przypominamy, że najkorzystniejszą formą zakupu "Mata" jest
prenumerata w cenie 70 zł + książka gratis!
Więcej informacji - tutaj. "Mata" można zakupić także bezpośrednio
w biurze PZSzach w Warszawie w Al. Jerozolimskich 49 lub w sieci Empik.

-- Dwuchodowka edukacyjna

1____8

Mat w 2 posunieciach -- #2 -- 2 rozwiazania --- 1. Hb7! -- Se7 -- 2. Hxe7 - mat

Przygotowanie:
1. ... Wb8/a7/a6/a5/a4/a3/a2/a1 2. H(x)b8#
1. ... O-O-O 2. Hb7#

Rozwiązanie:- I
1. Hb7! -- grozi -- 2. Hxa8 - mat --- Diagram -- 3
--------------------
1. ... Wb8 ---- 2. Hxb8 -- mat --- Diagram -- 6
1. ... Wc8 ---- 2. Hxc8 -- mat --- Diagram -- 5
----------------
1. ... Wd8, Kf8 - 2. Hf7-- mat --- Diagram -- 4
1. ... Wa7--- 2. Hb8/c8-#
1. ... Kd8 ---- 2. Hd7 --- mat ---- Diagram -- 7
----------------
1. ... Se7 ---- 2. Hxe7-- mat ---- Diagram -- 8

2_____3

----- Pozycja po wstepie --- 1. Hb7! ------ grozi --------- 2. Hxa8 - mat!

4_____5

6_____7

1. Hb7! -- Wb8 -- 2. Hxb8# --- Diagram - 6 ---- --- 1. ... Kd8 - 2. Hd7# -- Diagram -7

------------------------------ Drugie rozwiazanie --- 1. Hh7!!
Rozwiązanie: - II
1. Hh7! -- grozi -- 2. Hxg8 -- mat
1. ... Kd8 ------ 2. Hd7 -- #
1. ... Kf8 ------ 2. Hf7 -- #
1. ... O-O-O -- 2. Hb7 - #
1. ... Se7 ----- 2. Hxe7 #

4___5

Pozycja po wstepie -- 1. Hh7! ----- grozi ---- 2. Hxg8 -- mat

-- Nauka matowania --- Hetmanem
--------------

wladek

-------------

--- Matowanie Skoczkami

1---2

Mat w 1 posunieciu --- #1 --------- Rozwiazanie -- 1. e8= Skoczek -- mat
----------
--
Przypominamy, że najkorzystniejszą formą zakupu "Mata" jest
prenumerata w cenie 70 zł + książka gratis!
Więcej informacji - tutaj. "Mata" można zakupić także bezpośrednio
w biurze PZSzach w Warszawie w Al. Jerozolimskich 49 lub w sieci Empik.

-- Dwuchodowka edukacyjna

1____8

Mat w 2 posunieciach -- #2 -- 2 rozwiazania --- 1. Hb7! -- Se7 -- 2. Hxe7 - mat

Przygotowanie:
1. ... Wb8/a7/a6/a5/a4/a3/a2/a1 2. H(x)b8#
1. ... O-O-O 2. Hb7#

Rozwiązanie:- I
1. Hb7! -- grozi -- 2. Hxa8 - mat --- Diagram -- 3
--------------------
1. ... Wb8 ---- 2. Hxb8 -- mat --- Diagram -- 6
1. ... Wc8 ---- 2. Hxc8 -- mat --- Diagram -- 5
----------------
1. ... Wd8, Kf8 - 2. Hf7-- mat --- Diagram -- 4
1. ... Wa7--- 2. Hb8/c8-#
1. ... Kd8 ---- 2. Hd7 --- mat ---- Diagram -- 7
----------------
1. ... Se7 ---- 2. Hxe7-- mat ---- Diagram -- 8

2_____3

----- Pozycja po wstepie --- 1. Hb7! ------ grozi --------- 2. Hxa8 - mat!

4_____5

6_____7

1. Hb7! -- Wb8 -- 2. Hxb8# --- Diagram - 6 ---- --- 1. ... Kd8 - 2. Hd7# -- Diagram -7

------------------------------ Drugie rozwiazanie --- 1. Hh7!!
Rozwiązanie: - II
1. Hh7! -- grozi -- 2. Hxg8 -- mat
1. ... Kd8 ------ 2. Hd7 -- #
1. ... Kf8 ------ 2. Hf7 -- #
1. ... O-O-O -- 2. Hb7 - #
1. ... Se7 ----- 2. Hxe7 #

4___5

Pozycja po wstepie -- 1. Hh7! ----- grozi ---- 2. Hxg8 -- mat

-- Nauka matowania --- Hetmanem
--------------

wladek

==-----------------------

Solving to tylko świetna zabawa! ( 4 )

Solving Dodaj komentarz Głównym celem partii szachowej jest danie przeciwnikowi mata. Dlatego obie strony tak rozwijają swe siły, aby osiągnąć ten cel.

W kompozycji szachowej są pewne zadania, które są sprzeczne z tymi zasadami. Są to samomaty, maty pomocnicze (zwane też współmatami) i innego rodzaju zadania bajkowe. Zostały one stworzone przez kompozytorów i dlatego egzystują tylko w problemistyce szachowej.

W mojej książce „Kompozycja w treningu szachisty” m.in. pisałem, że rozwiązywanie i analizowanie zadań szachowych może przynieść szachistom-praktykom dużą korzyść przez ćwiczenie techniki liczenia wariantów, rozwinięcie tzw. zmysłu kombinacyjnego oraz kształcenie zdolności analitycznych, co jest szczególnie przydatne w trakcie rozgrywania końcówek.

Ale też zwróciłem uwagę na to, że do tego celu może służyć tylko odpowiednio wyselekcjonowany zbiór zadań i studiów. Jestem także mistrzem kompozycji szachowej i znam bardzo dobrze specyfikę tej dziedziny szachów. Sam ułożyłem wiele samomatów i matów pomocniczych. Ale jako trener nigdy nie polecałem moim podopiecznym zajmowanie się tą grupą zadań. Bowiem ich rozwiązywanie nie ma żadnego aspektu szkoleniowego!

Czy widział ktoś boksera, który w czasie walki – zamiast przeciwnika – uderzał siebie? Podobnie szachista w trakcie partii dąży do dania przeciwnikowi mata, a nie odwrotnie. Dlatego nie można polecać zawodnikowi, aby w cyklu szkolenia zajmował się rozwiązywaniem samomatów czy współmatów.

Tak więc rozwiązywanie zadań szachowych ma tylko w ograniczonym aspekcie wartość szkoleniową. Zajmowanie się wszystkimi gałęziami kompozycji szkodzi tylko w prawidłowym rozwoju utalentowanych zawodników. Tutaj przykładem jest zdolny junior Kacper Piorun, który w momencie zajęcia się solvingiem obniżył swoje loty jako zawodnik. Wielka szkoda, gdyż według krajowych ekspertów ten utalentowany gracz już dawno mógłby być w czołówce polskich seniorów!

Autor Jerzy Konikowski

--------
Tu w Bydgoszczy!! -- 50 lat temu rozpoczela sie przygoda i fascynacja szachami Jerzego Konikowskiego.
Zadania szachowe utorowaly Jerzemu Konikowskiemu poznanie Szachow

-----

[link widoczny dla zalogowanych]

II OTWARTY TURNIEJ W ROZWIĄZYWANIU ZADAŃ SZACHOWYCH „DAJ MATA”
Data utworzenia: 2011-11-19 | Autor: Michał Bartel | Liczba wyświetleń: 143

-- Data:
26.11.2011 --- sobota

-- BYDGOSZCZ woj. Polska
Strona turnieju:
[link widoczny dla zalogowanych]

ORGANIZATOR i ZGŁOSZENIA
UKS MDK-1 „HETMAN” BYDGOSZCZ, ul. Baczyńskiego 3, 85-858 Bydgoszcz

kontakt: Mariusz Stoppel tel. 607-512-082, e-mail: [link widoczny dla zalogowanych]

Zgłoszenia do 24.11.2010 r. na adres organizatora lub na [link widoczny dla zalogowanych]

Po terminie udział będzie możliwy tylko w przypadku wolnych miejsc na sali turniejowej.

SYSTEM ROZGRYWEK
8 zadań szachowych-6 dwuchodówek i 2 studia szachowe

TERMINARZ
10.00-10.30 Zapisy do turnieju (w przypadku wolnych miejsc) i potwierdzenia udziału
10.30-10.45 Określenie zasad i sposób zapisu rozwiązań zadań, punktacji za poszczególne zadania,
przyznania miejsc za określony wynik sportowy
10.45-11.45 Rozwiązywanie zadań
12.30 Zakończenie turnieju, wręczenie nagród
NAGRODY

A. Kategoria Juniorów do lat 18- rzeczowe za msc 1-6
B. Kategoria Juniorów do lat 14- rzeczowe za msc 1-10
C. Kategoria Juniorek-rzeczowe za msc 1-5
D. Dla najmłodszego uczestnika zawodów
E. Przewiduje się drobne upominki dla nienagrodzonych.

-----------------------

- Nauka matowania!

2

Mat w 2 posunieciach --- #2 ---- diagram --2 --- pierwsze posuniecie 1. Wh4!

--------------- siatka matowa --------- ----- --------- siatka matowa ---------
____

3---_____4

1. Wh4! -- Sc4 -- 2. Kg4 -- mat ------ ----- 1. Wh4! -- dxe6 -- 2. Ke2 -- mat
-------------

----------- siatka matowa ----------- ---- ----------- siatka matowa -------
____

5----_____6

1. Wh4 -- d6 -- 2. Kg3 -- mat ------ ----- 1. Wh4! ---- c5 --- 2. Kf2 -- mat
--------------------
-------- Dwie pary symetrycznych matow!

---- 2. Kg4# --- 2. Ke2# -- oraz -- 2. Kg3# ---- 2. Kf2#
----

-----
-- Matowanie na ekranie

- Wielochodowka z rozwiazaniem

-- Wersja -- listopad - 2011

1____2

Mat w 6 posunieciach --- #6 ---- pozycja finalowa -- 6. g4 - mat

Rozwiązanie: 1. g4! -- tempo
1. ... Kh1 -- 2. Ga7 tempo
2. ... Kh2 -- 3. Kf2 tempo
3. ... Kh1 -- 4. g5 tempo
4. ... Kh2 -- 5. Gb8+
5. ... Kh1 -- 6. g4#
------

wladek

---------
------------
Solving to tylko świetna zabawa! (3)

Lekcje nauki gry w szachy w jednej z niemieckich szkół podstawowych rozpoczynam od rozdania czerwonych kredek i arkuszy papieru z kilkoma jednochodówkami do rozwiązania. W ten sposób wygospodarowuję sobie czas na sprawdzenie obecności i spokojną obserwację zaangażowania i umiejętności moich podopiecznych.

Również bardzo często ustawiam na szachownicy demonstracyjnej pozycje-zagadki w celu wspólnego omówienia techniki gry w debiucie i końcówce oraz uderzeń taktycznych w grze środkowej. Z zadowoleniem obserwuję jak dzieci prześcigują się w rozwiązywaniu tych zagadek, jak wiele radości przeżywają w momencie przebłysku intelektualnego i jak rośnie w nich entuzjazm do szachów.

Muszę jednak przyznać, że jeszcze więcej emocji wyzwala w nich gra praktyczna, mająca charakter pojedynku, w której chodzi o pokonanie przeciwnika.

Osobiście też lubię rozwiazywać zagadki szachowe i często uprzyjemniam sobie nimi czas podróży. Zauważyłem jednak, że łamanie głowy nad skomplikowanymi studiami nic mi nie daje. Dlatego w takich przypadkach sięgam od razu po rozwiązanie i raczej podziwiam arcydzieło wysiłku umysłowego kompozytora.

Za to przekonałem się, że bardzo pożyteczne dla praktycznej gry jest rozwiązywanie zagadek opartych na autentycznych partiach szachowych. Przeważnie chodzi o ten moment gdy jednemu z graczy udało się przeprowadzić niespodziewaną, rozstrzygającą kombinację. W ten sposób utrwalają mi się skojarzenia, które później podczas gry w szachy zachęcają mnie do ustawicznego szukania i często ułatwiają znalezienie tego jednego posunięcia po którym przeciwnik, ku mojej radości, spada z krzesła.

Natomiast specjalizowanie się w tzw. solvingu kojarzy mi się z namiętnym rozwiązywaniem krzyżówek słownych z przekonaniem, że w ten sposób zdobywa się wiedzę ogólną z całego świata.

Instruktor szachowy Jan Jüngling
Fürth, 31.
--------------------------

-----------------------------------------------

[link widoczny dla zalogowanych]

b]Samomat -- Petkowa jest pod numerem --18[/b]

Kompozycje szachowe -- na Mistrzostwach Swiata we Wloszech_ 2011

Autor : Petko A. Petkov
1.nagroda Shakhmatna Misl 1984 (v)

2

Samomat w 6 posunieciach --- S#6 --- 1. Wa2! -- grozi 2.Gxa6 --- 6. Ha5 Wxa5#

s#6
Autor : Petko A. Petkov
1.nagroda Shakhmatna Misl 1984 (v)

1. Ra2!
1. ..grozi - 2. Bxa6+ Rxa6 3. Qb5+ Kc3 4. Rc4+ Kd3 5. Rd4+ Kc3 -- 6. Qa5+ -- 1.5 -- Wxa5#
----------------------
1. .. Rxb7 - 2. Qe4+ Kc3 - 3. Qe5+ Kd3 4. Rd4+ Kc3 5. Rc4+ Kd3 -- 6. Qf5+ -- 1.5 -- Hxf5#
---------------------
1. .. Sb6 -- 2. Qb1+ Kc3 -- 3. Rc2+ Kd3 4. Rd2+ Kc3 5. Rxa3+ Bxa3+ 6. Qb4 -1.5 -- Gxb4#

------------------------

3______4

---------- Siatka matowa ----------- ------- siatka matowa -----
- po 1. ... Wxb7 ... 6. Hf5+ Hxf5# ---- 1. ... Sb6 .... 6. Hb4+ Gxb4#

----------------------
Pozwolilem sobie zaprezentowac kompozycje szachowa , ktora byla w konkursie Mistrzostw Swiata we Wloszech.
--------------
Dla lepszego zrozumienia samomata podalem pozycje koncowe , czyli siatki matowe.
Jest to bardzo wazne , jesli chcemy w Polsce prowadzic edukacje szachowa , to taki system edukacyjny jest niezbedny.
Pokazywanie waznych momentow w Szachach na diagramach szachowych.
Tak przynajmniej propaguja autorzy ksiazek szachowych np: G. Kasparow czy John Nunn --- umieszczajac nawet kilkanascie diagramow szachowych do jednej toczacej sie partii szachowej.
-------------
Czytelnik ksiazki szachowej musi miec wylozone wszystko ... mozliwie wszystko , by jak najwiecej zrozumial z danej dziedziny co chce zaprezentowac autor ksiazki , czy autor felietonu o szachach.

----