SZACHY

wladek

--

Filandia - 2016 - Edukacja...

Finlandia, czyli wzór edukacji

Każdy z przedmiotów ma inną liczbę modułów obowiązkowych
Na przykład z matematyki i historii uczniowie muszą zaliczyć pięć
obowiązkowych modułów, z języków jest ich więcej (przez całą szkołę).
Uczniowie mogą korzystać też z modułów nadobowiązkowych, np. z języków.

Rzadko odbywają się jakieś kartkówki, nikt uczniów nie odpytuje na
środku sali. Prace domowe też są rzadko zadawane – ponieważ klasy
są maksymalnie 20-osobowe, a lekcje trwają 75 minut, nauczyciel jest
w stanie tak przedstawić materiał i zaplanować ćwiczenia,
aby uczniowie maksymalnie dużo wynosili z lekcji.

Nauczyciele pracują różną liczbę godzin w zależności od wykładanego
przedmiotu. Najmniej godzin mają nauczyciele języków:
16 godzin, licząc po 45 minut, gdyż duża część ich pracy to ocenianie
zadań pisemnych, a najwięcej godzin mają nauczyciele sportu – ponad
dwadzieścia dwie godziny. W Finlandii, tak jak w innych krajach europejskich,
uczniowie uczą się też obowiązkowo psychologii i filozofii.

Jedna lekcja prawie jak dwie

[link widoczny dla zalogowanych]

Lekcje zaczynają się o godzinie 8.15. Do szkoły znaczna większość
uczniów – nawet 8-, 9-letnich – jeździ na rowerach, które zostawiają
nieprzypięte przed szkołą. Nauczyciele dają uczniom dużą dowolność
w kwestii stroju; jedyne obwarowanie to zakaz siedzenia na lekcjach
w odzieży wierzchniej (kurtkach i czapkach).
Pomimo takiej swobody młodzi Finowie ubierają się tak samo jak
nasi uczniowie, czasem tylko zdarza się ktoś
z ekstrawagancką fryzurą lub większą liczbą kolczyków.

Foto: z archiwum autora
--

wladek

-
niedziela, 16 października 2016

Taktyka szachowa totalnie odlotowa: właśnie to chciałem wiedzieć (15)

Podwójne uderzenie lub podwójny atak to absolutna podstawa dla każdego
szachisty - zarówno jeśli chodzi o taktykę jak i atak różnych obiektów.
Po to, aby rozpoznawać i tworzyć tego typu uderzenia musimy
rozwiązywać zadania o coraz wyższej skali trudności.
Kolejny ze zbiorów Pawła Dobrynieckiego oferuje takie ćwiczenia.
Tak, to właśnie kolejna sympatyczna książeczka o jakże oczywistej nazwie -
Podwójne uderzenie.
Czy jest to przydatna pozycja dla amatorów, którzy chcą posmakować
tego czym jest poważna gra w szachy? Sprawdźmy i przekonajmy się!

Jak sama nazwa wskazuje ćwiczymy w nim motyw podwójnego uderzenia (ataku). Byłem zainteresowany tym na ile będę musiał wytężyć swój umysł, aby poprawnie i efektywnie rozwiązywać zadania zaproponowane przez ukraińskiego trenera. Do momentu gdy przerobiłem 144 zadania, wszystko szło dość gładko. Natomiast później każde kolejne zadanie już wymagało dużo większego wysiłku. Gdyby nie fakt, iż wiele bardzo podobnych motywów i zadań miałem okazję i przyjemność wiele razy rozwiązywać... to zapewne w tym miejscu bym na dłużej utknął. Niemniej postanowiłem, że będę cisnął ile fabryka da i jedynie zadania "abstrakcyjne" będę omijał, tak aby nie tracić niepotrzebnie czasu. I widzę, że to była dobra decyzja. Zobaczmy zatem co składa się na zawartość tej pomocy szkoleniowej.

Zbiór zadań zawiera 250 zadań a do tego 42 klasyczne partie w których
ukazane jest wykorzystanie omawianego motywu. Najpierw jednak kilka słów o tych partiach. Niektóre są dość krótkie (do 12-15 ruchu), ale bywają i nieco dłuższe (nawet do 22-26), więc jest w czym wybierać. Bardzo ważne jest to, że nie tylko mają nagłówek, który wskazuje na to z jakiego debiutu wynikła dana pozycja, ale także diagram przed kluczowym uderzeniem. Widać, że są one dobrze dobrane, a więc wartościowe. Przy okazji warto podkreślić fakt, iż komentarze słowne ożywiają i wzbogacają partie, tak więc ich przerobienie zajmuje bardzo niewiele czasu.

Książeczka jest adresowana do młodych szachistów, trenerów, rodziców,
osób prowadzących szachowe kółka (kluby) szachowe jak i do
nauczycieli. Zbiór może być wykorzystany w celu przeprowadzenia
zajęć treningowych jak i do samodzielnej pracy. Jak we wstępie
pisze autor - pozycja zalecana dla szachistów posiadających kategorie.

Przy okazji jak przystało na trenera Paweł Dobryniecki zwraca szczególną uwagę uczniów: "W tej książce poza taktycznymi uderzeniami (zadaniami) na temat podwójnego uderzenia (ataku) przedstawiono partie szkoleniowe dla samodzielnej nauki i analizy, niektóre strategiczne przykłady, plany debiutowe i znane debiutowe pułapki... To wszystko będzie powodowało podwyższenie taktycznego oraz praktycznego mistrzostwa".

Poziom zadań jest odpowiedni, więc można się zadaniami naprawdę
zmęczyć. Wydaje się, że to zaledwie 250 łamigłówek
(dokładnie jest 240 zadań i 12 testów), więc pójdzie lekko, łatwo i przyjemnie.
I tu warto być ostrożnym! Wystarczy policzyć średnio 2 minuty na
każde zadanie (wraz z zapisem) i otrzymujemy 8-9 godzin pracy.
Wniosek jest prosty: trzeba poświęcić weekend na tę pracę domową -
zwłaszcza jeśli nie jesteśmy bardzo silni w taktyce.

Teraz pojawia się pytanie czy te zadania są trudne. Autor daje nam klasyczny test pokazujący to na ile jesteśmy mocni w danym temacie. I tak (według autora): prawidłowe rozwiązanie 100 zadań to poziom gry, któremu odpowiada: 2 kategoria (ranking 1800), 150 - 2+ (1900), zaś 250 - to już pierwsza kategoria (2000). Tak więc każdy może samodzielnie oszacować jaką kategorię (poziom) dał radę osiągnąć - w zależności od ilości zdobytych punktów.

Przerabianie tej książeczki (rozwiązywanie zadań) wcale nie wymaga
znajomości języka obcego (ukraińskiego, rosyjskiego, angielskiego
czy niemieckiego - w takich bowiem językach jest podane krótkie wprowadzenie).
Na każdej stronie znajdziemy 4 zadania: dodatkowo jest podany nagłówek, który informuje nas o tym do jakiej kategorii należy dana grupa zadań. W tym wypadku mamy tylko jedną możliwość: wygrana białych (prawie wszystkie zadania) lub czarnych (zaledwie 12 pozycji). Ciekawym pomysłem są wprowadzone linijki pod każdym diagramem, więc można wpisywać rozwiązania bezpośrednio w książeczce. Dodatkowo po zadaniach mamy 42 partie (te opisane na początku), zaś na samym końcu zbioru rozwiązania (6 stron).

--

wladek

---
Kompozycja szachowa uczy ---> matowania i reklamy szachów

[link widoczny dla zalogowanych]

---

1_2

diagram - 1
Mat w 2 posunięciach -- #2 --- --- 1. Wg6 - Wf8+ - 2. g7xf8=Skoczek - mat

--

3_4

diagram -- 3
1. Wg6 - Kxh7 - 2. g7-g8=Hetman - mat -- --- 1. Wg6 - Wxg7 - 2. Wg6xg7 - mat
Jeszcze jeden diagram...
1.Wg6 - e5 - 2. Wh8 - szach - mat
--

diagram - 5
---> 2. Wh8 - szach - mat
-- ---

wladek

-
Z mojego archiwum (27)
Wspomnienia -- 17 października 2016 --
Jerzy Konikowski

Kontynuacja odcinka 20
Jak już pisałem w odcinku 20, po raz pierwszy miałem do czynienia
w swej pracy szkoleniowej z tak młodą grupą.

Normalnie treningi z młodzieżą w klubach miały często charakter
specjalistyczny i były ukierunkowane w jednym celu:
przygotowanie zawodników do konkretnych imprez.

Natomiast tutaj zdobywałem zupełnie inne doświadczenia.
Przez kilka miesięcy w latach 1974-1975 prowadziłem zajęcia
w Zakładowym Domu Kultury „Kuźnia” w Nowej Hucie na osiedlu
Złotego Wieku 14. Była tam grupa około 10 chłopców w wieku 8-10 lat.

Szybko zorientowałem się, że prowadzenie zajęć w tak dużym gronie jest
bardzo trudne. Podzieliłem więc wszystkich uczestników na dwa zespoły
po 5 osób i to było optymalnym rozwiązaniem. Z jedną grupą zajmowałem
się bezpośrednio przy tablicy demonstracyjnej, natomiast drugiej
dawałem różne zadania do rozpracowania. Po dwóch spotkaniach
wymieniałem zespoły.

Zauważyłem, że podopieczni pracujący samodzielnie dość szybko pojmują
istotę zadanych problemów. Po kilku tygodniach pracy i obserwacji
doszedłem do wniosku, iż należy ograniczyć do minimum
teoretyczne wykłady przy tablicy demonstracyjnej.

Uczniowie muszą brać sami aktywny udział w treningach.
Zacząłem wprowadzać zajęcia praktyczne, np. ustawiałem chłopcom
jakąś pozycję z gry środkowej lub końcowej na tablicy demonstracyjnej.
Krótko ją omówiłem, następnie tworzyłem mniejsze grupy (najlepiej po
dwie osoby) i kazałem je samodzielnie analizować.
W trakcie ich pracy chodziłem pomiędzy stolikami i obserwowałem ich
aktywność w treningu. Często zadawałem różne pytania
i zmuszałem ich tym samym do rozwiązywania nowych problemów.

Innym sposobem treningowym było rozgrywanie określonych pozycji
pomiędzy uczestnikami zajęć. Potem wspólnie analizowaliśmy rozegrane
partie. Korzyść takich treningów była duża, gdyż podopieczni poznawali
w praktyczny sposób pewne ciekawe sytuacje i struktury pionkowe.
Musieli te problemy sami rozwiązywać przy szachownicy.

cdn

--

wladek

-
Spotkanie z - Marcinem Tazbirem
Sylwetki, Szachy w Polsce -- 26 października 2016
Skoczek2O

W dniu 16 listopada o godzinie 17.30 w Klubie Szachowym Polonia w
ramach zajęć odbędzie się spotkanie z arcymistrzem Marcinem Tazbirem.
Na spotkaniu nasz gość porusz sprawy szachowe jak i te wokół szachów.
Serdecznie zapraszamy do uczestnictwa w spotkaniu dzieci, jak
i rodziców! Marcin jest trzykrotnym Mistrzem Polski juniorów
w szachach klasycznych. Arcymistrzem jest od 2013 roku.
Od kilku lat współpracuje z Młodzieżową Akademią Szachową Polskiego
Związku Szachowego. – Szachy od lat dziecięcych towarzyszą mi w życiu.
Dzięki nim dowiedziałem się wiele o świecie, poznałem wielu
wartościowych ludzi. Do dziś uwielbiam grać, traktując szachy jako
możliwość konfrontacji umysłowej z przeciwnikiem.
Jako trener staram się zaszczepić w młodzieży pociąg do zdobywania
wiedzy i chęć pokonywania własnych słabości i ograniczeń –
mówi Marcin Tazbir” link

---

wladek

-
piątek, -- 4 listopada 2016

Dla najmłodszych szachistów -
czyli kontynuacja podręcznika młodego szachisty

Dzisiaj przyjrzymy się drugiej części podręcznika, który także adresowany
jest dla młodych szachistów. Posłużę się cytatem z książki:
"Książka zawiera materiały szkoleniowe dla młodych szachistów
pierwszego i drugiego roku nauki (7-12 lat) zebrane, opracowane
i sprawdzone w praktyce przez Autora podczas wieloletniej pracy
trenerskiej. Studiowanie książki, rozwiązywanie i poznanie przykładów
szkoleniowych będzie sprzyjało rozwojowi zdolności szachowych.
Książka będzie pożyteczna dla trenerów i opiekunów kółek szachowych".
Kto zgadnie o jakiej pozycji mowa?

Jeśli ktoś jest ciekawy co sądzę na temat zagadkowej książki, to być
może warto zapoznać się z poniższym artykułem. Dzięki temu nie będzie
konieczne kupowanie kota w worku albo tym bardziej ocenianie książki
po okładce (sic!). Co mamy w środku? Sprawdzamy... i lecimy z tymi wrażeniami!

Kolejna książka Dawidiuka, tym razem piękne fioletowe figurki -
polskie wydanie

Kontynuacją książki "Podręcznik młodego szachisty" jest jej godny
następca - "Dla najmłodszych szachistów - kombinacje, ćwiczenia, partie".
Autorem jest również Dawidiuk, szkoleniowiec, który przez wiele lat
opracowywał i testował materiały, aby potem podzielić się nimi z czytelnikami.

Książka ma 160 stronna których zostało zawartych 462 diagramy.
Całość została podzielona na cztery części. Pierwsza z nich to gra
kombinacyjna, kolejna mówi o arcydziełach światowej miniatury, dalej
mamy mini grę końcową, a dopełnienie stanowi rozdział "grając z mistrzem".

Na początku będziemy mogli poczytać o tym czym jest gra kombinacyjna
jak też bardzo krótko o ataku oraz groźbie. To wszystko podane
w telegraficznym skrócie, ale na szczęście możemy sami zobaczyć na ile
rozumiemy dany temat. Do przećwiczenia otrzymujemy bowiem
10 zadań (w postaci diagramów) w takich tematach jak: ataki i groźby
(90), mat w 5 posunięciach (60), mat w 6 posunięciach (30)
i mat w 7 posunięciach (30). Po każdej serii zadań podane są
rozwiązania, więc można sprawdzić na ile prawidłowo rozwiązaliśmy zadania.

Druga część jest poświęcona zadaniom miniaturom, które są zawarte w dziale kompozycji szachowej, czyli części twórczości szachowej odsłaniającej piękno kombinacji. Warto przypomnieć, że miniatury to pozycje w których występuje nie więcej niż siedem bierek. Autor krótko omawia dwa przykłady, a następnie daje nam do przetestowania naszej wyobraźni i twórczości dokładnie 30 pozycji, których rozwiązanie polega na znalezieniu mata w 3 ruchach.

Natomiast w odsłonie poezji szachów widzimy zadania szachowe, których rozwiązywanie według autora to odkrywanie piękna (z czym się w pełni zgadzam). Czym przyciągają i oczarowują zadania szachowe? Jedną z pierwszoplanowych wartości zadań jest paradoksalność pierwszego posunięcia. Po czym ukazuje i omawia sześć pozycji, by później dać nam do poćwiczenia umysłu 60 zagadek tego typu. Rzecz jasna w obu częściach (miniatur i zadań) mamy podane rozwiązania.

Trzecia część książki to mini gra końcowa. Akurat to mój ulubiony rozdział, ponieważ dotyczy końcówek i jest bardzo dobrze opracowany. Będziemy mogli zobaczyć na czym polega realizacja przewagi pionka w zakończeniach pionowych (35), lekkofigurowych (23) i ciężkofigurowych (2 Cool

. Po każdej części mamy tradycyjnie podane rozwiązania. Co zasługuje na szczególną uwagę, to wybór przykładów wraz z ich omówieniem. Moim zdaniem jest to absolutne minimum, które każdy szanujący się zawodnik (poziomu co najmniej 3 kategorii) powinien znać w nocy o północy.

Ostatnia z części to rozdział zatytułowany "Grając z mistrzem". Dzięki temu możemy zapoznać się z biografią znanych szachistów, którzy co prawda nie zostali mistrzami świata, ale na trwale zapisali się w historii szachów. Wystarczy wymienić chociażby takie nazwiska jak: Czigorin, Tarrasch, Pillsbury, Schlechter, Marshall, Rubinstein, Nimzowitsch, Tartakower czy Reti. W ten oto sposób mamy możliwość zaprezentowania sylwetek znanych postaci historii szachów dla osób, które chcą posiadać tak zwaną kulturę szachową. Podkreślam to, ponieważ wystarczy zrozumieć postawę jednej z zawodniczek, która zapytana przez wybitnego trenera o to czy studiuje i zna twórczość Nizmowistcha, wykrzyknęła z oburzeniem: "Po co mam tracić czas na głupoty, skoro i tak z nim nie zagram?!". Nie trzeba dodawać, że rozwój tej szachistki raczej nie był pełny ani tym bardziej perspektywiczny.

No i na koniec klasyczne pytanie: dla kogo przeznaczona jest ta książka? Moim zdaniem będzie bardzo pomocna osobom, które są na etapie nauki rozwiązywanie trudniejszych zadań, znajdowania matowych finałów (maty w 4 i 5 ruchach) jak też opanowywania końcówek (w tym realizacji niewielkiej przewagi). Stąd wniosek, że najbardziej będzie mogła służyć pomocą zawodnikom poziomu solidnej czwartej i średniej trzeciej kategorii (poziom 1500-1700), w tym, aby dalej rozwijać swoje umiejętności i pogłębiać szachową wiedzę. W ekstremalnym wypadku można wykorzystać pozycje z tej książki jako test zawodnika poziomu drugiej kategorii, aby sprawdzić (wykryć) czy nie ma on zaległości z poprzednim etapów szachowej edukacji.

Gdybym miał wystawić ocenę tej książce (w skali szkolnej: od 1 do 6), to byłaby to zaledwie 4 lub naciągana 4+. I ta ocena nie bierze się z tego, iż oryginalna treść jest słaba, lecz polskie wydanie niestety obniża tę ocenę. Nie chodzi o same drobne błędy (literówki), lecz zmianę (zamianę) czcionek, brak estetyki albo niekiedy nieistniejące rozwiązania. Szkoda, że ta praca nie została sprawdzona (i poprawiona) przed wydaniem, bo z chęcią wystawiłbym 5, a tak niestety tylko 4. I to nie z winy autora, lecz osoby, która zapewne na szybko "zrobiła książkę", aby być w stanie realizować kolejne projekty.

Ze strony wydawcy możemy przeczytać taki opis tej pozycji:
"Bestseller dla dzieci, rodziców i trenerów. Zawiera materiały szkoleniowe
dla najmłodszych szachistów zebrane, opracowane i sprawdzone
w praktyce przez autora podczas wieloletniej pracy trenerskiej.

Dla rozwoju szachowych umiejętności oprócz gry praktycznej duże znaczenie ma samodzielna praca. W pierwszych momentach jej potrzebę wypełni oferowana książka. Należy ją czytać po trochu, godzinę lub dwie, ale codziennie. W czasie uczenia się materiału teoretycznego i analizy przykładów szkoleniowych należy korzystać z pomocy szachownicy i figur. Zadania można też rozwiązywać na diagramach w książce, szczególnie te, które się już analizowało - celem utrwalenia materiału".

Generalnie książka stanowi ciekawe uzupełnienie (kontynuację) jej poprzednika ("Podręcznik młodego szachisty"), więc jeśli komuś nie przeszkadza raczej przeciętne jej wydanie, to zapewniam, iż treść może być z pewnością cenną pomocą w procesie uzupełnienia szkolenia. Aby nie być gołosłownym, to dodam, iż brakuje spójności w całości wydawanej książki. Przykładem niech będzie to, że przednia okładka jest prosta i zarazem elegancka (!), ale już na tylnej stronie okładki nie ma ani opisu autora ani zawartości książki. Spośród kilkuset książek z którymi miałem styczność tylko te zdecydowanie najsłabsze nie mają istotnych informacji podanych na tylnej okładce. Niestety moim zdaniem absolutnie nie świadczy to pozytywnie o wydawcy, nawet pomimo tego, że autor wykonał kawał solidnej roboty! Jednak jak wszyscy wiedzą: "nie wszystko złoto co się świeci"!

Autor: Tomasz -- o 11/04/2016 02:47:00 PM

Pewno kupie...
Recenzja jest ciekawa -- ja daje tej książce 5+ w ciemno.

--

wladek

---
Nauka matowania ---> Hetmanem --- dla Naszych politykow

[link widoczny dla zalogowanych]

Zadanie 17
Autorzy - Iwanow - ABERMAN
--------

1_2

Diagram -- 1
Mat w 3 posunieciach -- #3 --- ---- 1. Kg2! - e4 - 2. Hh5 - e2 - 3. Hh1 - mat

Rozwiązanie:
1. Kg2! - e4 - 2. Hh5 - e2 - 3. Hh1 - mat -- diagram 2

1. Kg2 - e2 - 2. He4 tempo - Kxd1 - 3. Hb1 mat
1. Kg2 - Kxd1 - 2. Hb1+ - Ke2 - 3. Hf1# -- diagram -- 3
1. Kg2 - Ke2 - 2. Sc3+ - Ke1 - 3. Hxg3# -- diagram -- 4

---

3_4

Diagram -- 3
1.Kg2 - Kxd1 - 2. Hb1+ - Ke2 - 3. Hf1# -- -- 1. Kg2 - Ke2 - 2. Sc3+ Ke1 - 3. Hxg3 mat

Idealna konstrukcja -- cztery siatki matowe.
--

wladek

--
Dwuchodówka z rozwiazaniem -- diagramowym

[link widoczny dla zalogowanych]

Autor : Julius R. Neukomm
----

2

Diagram -- 1
Mat w 2 posunięciach -- #2 --- --- 1. Hf1 -- tempo! --- 1. .... Kg5 - 2. Hd2 - mat

Gra przygotowana
1. ... Kg5 - 2. Hd2 - mat - diagram -- 2

Rozwiazanie

1. Hf1 -- Kg5 --- 2. Hc1 - mat - diagram -- 3
1. Hf1 -- Kxe5 - 2. f4 --- mat - diagram -- 4
1. Hf1 -- Kf3 -- 2. Wxf5 - mat - diagram - 5
-----

4

_5

- diagram -- 3
1. Hf1 - Kg5 - 2. Hc1 - mat --- 1. Hf1 - Kxe5 - 2. f4 - mat -- -- 1. Hf1 - Kf3 - 2. Wxf5#

Lekcje szachów - to pokazywanie ciekawych pozycji - obowiązkowo - na diagramach.
--

wladek

--
Poprawa skutecznosci

Post - przez -- sopel*987

WItam wszystkich , jestem nowy na forum i mam pewne pytanie.
Otoz zaczalem grac okolo 10 miesiecy temu ale wydaje mi sie ze idzie mi
bardzo przecietnie. Grywam na portalu chess.com glownie z komputerem
i dopiero wygrywam na poziomie 7 tj 1600 pkt przy czym idzie mi to dosc
opornie. Calosc trwa dlugo okolo 60-70 ruchow czasem zdarza sie kolo 50.
Dodam ze nie chodze do zadnego klubu szachowego tylko ucze sie sam
i zabawe zaczalem bardzo pozno bo mam w tej chwili 23 lata.
Chcialbym zapytac w jaki sposob moge jakos przyspieszyc swoj postep
i zwiekszyc skutecznosc? Czy ewentualnie jakas lektura szachowa
moglaby mi w tym pomoc?

Pozdrawiam

Re: Poprawa skutecznosci
Post -- przez AuroraBorealis

Samemu ciężko o postępy. Skieruj się do najbliższego klubu, albo znajdź
trenera. Bez wskazówek od kogoś bardziej doświadczonego będziesz
błądził jak dziecko we mgle.

Na Twoim poziomie może pomóc roziwązywanie zadań taktycznych.
Minimum 5 dziennie (jeszcze lepiej 10).
Powodzenia

Polecam ---> więcej zadań dziennie...
[link widoczny dla zalogowanych]
--

wladek

-
Ciekawe wywiady (3)]
Sylwetki, Szachy w Polsce --- 18 listopada 2016
Skoczek2
Łukasz Giza

„W biznesie najbardziej kręci mnie rywalizacja. Ale na pewnym etapie działalności wiele aspektów prowadzenia firmy sprowadza się do liczenia cyfr. A ja nie chce być najbogatszym na cmentarzu. Wolę, żeby moje pieniądze znajdowały się w obiegu. Dzięki temu mogę zrobić wiele dobrego. Zainwestowałem w szachy, ponieważ odkryłem, że jest to bardzo ciekawy produkt. Dostrzegłem wiele pozytywów, które się z nim wiążą. A największy jest to, ze dzięki szachom możemy wychować mądre dzieci. Niektórzy 12, 13-latkowie mają tak rozbudowaną pamięć, że są w stanie rozgrywać partie szachów bez patrzenia na szachownicę. Arcymistrzowie mogą rozgrywać nawet kilka partii jednocześnie.To jest ogromny, fascynujący potencjał umysłowy, na bazie którego można budować mądrzejsze społeczeństwo. Często narzekamy na tych, którzy nami rządzą. Ale są to przecież ludzie wybrani przez społeczeństwo.
Gdyby to było inne i rządzący byliby inni – musieliby być mądrzejsi” – Andrzej Dadełło

wladek

-
Przyszłość polskich szachów
Post - przez -- Zofia

Przyszłość polskich szachów widzę w edukacji masowej.
Wtedy łatwiej odkrywać talenty. W moim miejscu pracy
(szkoła podstawowa) już są widoczne efekty pracy szkoleniowej,
jaką wkładam w upowszechnianie i rozpropagowanie królewskiej gry.
Drużyna szkolna okazała się najlepsza w województwie.
Do turnieju można było zgłosić trzy składy. Druga drużyna ze szkoły
była najlepsza wśród wszystkich drużyn drugich, a trzecia
drużyna wśród wszystkich wystawionych ze szkół składów trzecich:

Szkolenie wirtualne --- dla instruktorów szachowych!
----

1_2

Diagram -- 1
Mat w 3 posunięciach -- #3 -- -- --- Finał - po 3 posunięciach - 3. Ge5 - szach - mat

---

diagram --> pomocniczy
Mat po dwóch posunięciach --- 2. Sf3 - szach - mat

Ćwicz wyobraźnie!
-

wladek

--
Przyszłość polskich szachów
Post -- przez -- prejer

Trzeba popularyzować szachy, bo jest to najlepsza rozrywka pod słońcem Very Happy

Od małego należy zachęcać dzieci do grania w tę grę.
Powinni wprowadzić godzinę nauki gry w szachy od szkoły podstawowej
(w ramach matematyki). Co wy na to?

Poniżej ---> szachy - matematyka i geografia Polski

[link widoczny dla zalogowanych]

----
Kompozycja szachowa --- plus Geografia i matematyka

1_2

--- Diagram -- 1
Mat w 3 posunieciach -- #3 ----- --- 1. Wc7! - f6 - 2. Gxg6 - f5 - 3. Gf7! - mat

3_4

diagram - 3-
1.Wc7! - f5 - 2. Ga6! - f4 - 3. Gc8! - mat --- 1. Wc7 - g5 - 2. Kg4! - f5+ 3. Gxf5 #

Pozycja szachowa ---- Miasto -------- mnożenie

Skoczek -- Se8 ------- Elblag --- --- 8 razy 5 = 40
Wieża ---- Wa7 ----- Szczecin ------7 razy 1 = 7
Pionek ------ f7 ----- OLSZTYN ----- 7 razy 6 = 42
KROL ----- Ke6 --- WŁOCŁAWEK--- 6 razy 5 = 30
Pionek ----- g6 ------ Łomża ------- 6 razy 7 = 42
Pionek ----- d5 ------ KONIN ------- 5 razy 4 = 20
Pionek ----- d4 ------ Kalisz -------- 4 razy 4 = 16
Goniec --- Gd3 -- Czestochowa--- 3 razy 4 = 12
KROL ----- Kf3 ------ KIELCE ------- 3 razy 6 = 18

-- TEN opis odnosi sie do Diagramu - 1

Mat na diagramie -- 2 -- to -- 3. Gf7# --- OLSZTYN --- 7 razy 6 = 42
Mat na diagramie -- 3 -- to -- 3. Gc8# --- SŁUPSK --- 8 razy 3 = 24
Mat na diagramie -- 4 -- to -- 3. Gf5# -- Warszawa -- 5 razy 6 = 30

7 z wymienionych miast - były kiedyś - miastami wojewódzkimi
Łomża -- Częstochowa -- WŁOCŁAWEK -- Elbląg -- Konin -- Kalisz -- SŁUPSK
- -

wladek

--
Poznaj matowanie --> Skoczkiem

Dla Naszych nauczycielek - do nauki matematyki - w 2 klasie Szkoły Podstawowej
---

1_2

diagram - 1
Pomocnik w 5 posunięciach --- help#5

Król -- Ke6 -- Włocławek --- 6 razy 5 = 30 --- -- Król -- Kf2 --- Tarnów --- 2 razy 6 = 12
Król ---- Kf4 --- Radom -- -- 4 razy 6 = 24 --- Król - Kh1 - Ustrzyki Dolne -- 1 razy 8 = 8
Skoczek -- Starachowice -- 3 razy 6 = 18 --- Skoczek - Sh2 - Przemyśl -- 2 razy 8 = 16
Skoczek - Sf1 - GORLICE -- 1 razy 6 = 6 --- Skoczek - Sg3 - Stalowa Wola - 3 x 7 = 21

1. Kg4 - Kd5
2. Kh3 - Ke4
3. Kg2 - Ke3
4. Kh1 - Kf2
5. Sh2 - Sg3 - mat -- diagram - 2

--

wladek

-
Przyszłość polskich szachów
Post - przez -- Zofia

Rodzice dzieci w mojej szkole nawet nie wiedzą, jak ich pociechy mają
dobrze. Narzucona edukacja szachowa klasom zerowym, pierwszym
i drugim ( w tym roku mam 19 klas ) jest nieodpłatna, niemęcząca dla
uczniów ( lekcje trwają 10 minut ), bardzo efektywna (szkoła pierwsza
w województwie), w przystępnej formie (bajki, piosenki, opowieści,
zabawa, ruch), prowadzona metodą bezpodręcznikową
(dalsze obniżenie kosztów), turnieje (wszystkie otwarte)
na kategorie szachowe mają na miejscu, w szkole, ale w nich jest wpisowe
(20-25 zł) dla początkujących. Ponieważ wszystkie dzieci dostają nagrodę
(oprócz nagród głównych dla zwycięzców), to tak naprawdę koszty
udziału w turnieju są jeszcze mniejsze.Turnieje są minimum cztery w roku
(jesienny, mikołajkowy, wiosenny, majowy).

Jeżeli dziecko chce być lepiej przygotowane do bojów turniejowych,
może uczęszczać na klubowe koło szachowe (za 25 zł miesięcznie opłaty
członkowskiej może korzystać z 16 godzin koła - zajęcia dwa razy
w tygodniu po dwie godziny. Koło prowadzę dla zaawansowanych
i początkujących). Dzieci równocześnie mogą korzystać z kół szachowych
prowadzonych przez nauczycieli po kursie - te koła są w szkole darmowe,
ale i poziom mniejszy.

Reasumując - koszty edukacji szachowej od strony rodziców prawie niezauważalne.

Dopiero w momencie zdobywania kolejnych stopni wtajemniczenia
szachowego koszty bardzo wzrastają - tak bardzo, że stanowią dla
rodziców (i klubu - tu dotacje są za niskie!) spore wyzwanie.
Mistrzostwa Świata, Mistrzostwa Europy, Mistrzostwa Polski...

[link widoczny dla zalogowanych]

--
Roszada duża -- czasem jest potrzebna w matowaniu!

Autor : Ninoslav Babic -- 1991
Petrovic-Memorial
------------

1_2

diagram - 1
Mat w 3 posunięciach -- #3 ---- -- --- 1. Sb4 - Kxc3 - 2. 0-0-0! - Kb3 - 3. Wd3 - mat

Rozwiązanie:

1. Sb4! -- tempo - Kxc3
2. O-O-O duża roszada_

- diagram - 3 - pomocniczy - po wykonaniu -- dużej Roszady

Kb3 - 3. Wd3 - szach - mat -- diagram - 2

--

wladek

---
Przyszłość polskich szachów
Post - przez -- krzysio

Zofia napisał(a):
Rodzice dzieci w mojej szkole nawet nie wiedzą, jak ich pociechy mają dobrze. ...

Tu często żartuję, że dzieci i ich opiekunowie jeśli mają klub pod nosem
lub szachy w szkole z dobrym instruktorem, to nie wiedzą nawet co mają.

My ponad 100 km jeździliśmy nawet na te turnieje z poziomu V/IV
kategorii. W porze zimowej, jak turniej zaczynał się o 9 to bywało
że dzieci w nocy wstawały z łóżek (6-6.20), by było 2h na drogę,
z 20 min zapasu na wpisanie się i jeszcze kanapkę rano zjeść.
Dzieci w takich szkołach jak Twoja tego się nigdy nie dowiedzą jak
takie coś "smakuje".

U Ciebie (tak jak w prawie każdym większym ośrodku miejskim)
zawodnicy i ci mocniejsi nadal mają "za pół darmo", Szymek czy Bartek
znakomitą większość turniejów mają u siebie na mieście, prawie po
zerowych kosztach to można zrobić, tak jak pisałem wcześniej, w zasadzie
wpisowe i bilet na komunikację miejską. Dopiero na poziomie imprez
centralnych i międzynarodowych się to wyrównuje. Nieco się powtórzę
- generalnie koszty bardzo mocno zależą od uwarunkowań, nawet na
poziomie średnio zaawansowanym dla jednego mogą być niezauważalne
a u drugiego za coś podobnego może to być ponad 10 tys rocznie.

Nawet wyżej, gdy przyjdą sukcesy, w większym ośrodku są programy
stypendialne, są jakieś większe firmy, można szukać wsparcia dla
"gwiazdy ze wspólnego podwórka", na "zadupiu wiejskim" niekiedy
będzie podejrzliwe patrzenie na takiego osobnika,
o wsparciu w znakomitej większości można zapomnieć.

---