SZACHY

wladek

--
Nauka szachów dla --> 7-9 latków

Kompozycje szachowe na stronie - Polskiego Zwiazku Szachowego

[link widoczny dla zalogowanych]

Zadanie nr. 26 --
Autor :---> W. A. Shinkman
---------

2

Diagram -- 1
Białe matują w 2 posunięciach -- #2 --- ---- pozycja po wstępie -- 1. Hb1 -- tempo

6 siatek matowych -- 4 razy matuja Skoczki , raz Goniec - raz Hetman

Rozwiazanie

1. Hb1 --- tempo --- Diagram -- 2

1. Hb1 - Gxf5 - 2. Sg5 - mat ---- Diagram - 3
1. Hb1 - Gxd5 - 2. Sc5 - mat ---- Diagram - 4

1. Hb1 - Gxf3 - 2. Sf4 -- mat ---- Diagram - 5
1. Hb1 - Gxd3 - 2. Sd4 - mat ---- Diagram - 6

1. Hb1 - Kxf5 - 2. Gh3 - mat
1. Hb1 - Kxd5 - 2. Ha2 - mat

3_4

Diagram -- 3
Siatka matowa 1. Hb1 - Gxf5 - 2.Sg5 - mat -- -- 1. Hb1 - Gxd5 - 2. Sc5 - mat

---

5_6

Diagram -- 5 - Siatka matowa -- 2. Sf4 - mat ---- --- 2. Sd4 - mat

Na diagramach cztery siatki matowe -- najtrudniejsze...
Pozostałe siatki matowe są stosunkowo łatwe
1. ... Kxf5 - 2. Gh3 - mat -- -- 1. ... Kxd5 - 2. Ha2 - mat

Edukacje szachową możemy wprowadzić już od - 2 pazdziernika - 2017 roku.
Nauka szachów powinna pokazywac - pozycje szachowe na obrazkach.

Tu Nasi nauczyciele szachów -- mają z tym największe kłopoty...
--

wladek

-- --

Autor - Władek z Połańca
--

diagram - 1
Mat --- w 6 posunieciach -- #6

Rozwiązanie: 1. Gxc6!
1. ... Ke6 - 2. Kg4 - tempo
2. ... Kf6 - 3. Gb5 - tempo
3. ... Ke6 - 4. Gf1 - tempo
4. ... Kf6 - 5. Gh3 - tempo
5. ... Ke6 - 6. Kg5#

1. ... Kf5 - 2. Gxd5 - tempo
2. ... Kf6 - 3. c6 --- tempo
3. ... Kf5 - 4. c7 -- tempo
4. ... Kf6 - 5. c8=W - [6. Wf8#]
5. ... Kf5 - -- 6. Wf8#
--

wladek

-
Problemy szkoleniowe w polskich szachach (125)

Szachy w Polsce, Szkolenie -- 25 października 2017
Jerzy Konikowski

[link widoczny dla zalogowanych]

Po ukazaniu się ostatniego odcinka tej serii otrzymałem kilka listów
elektronicznych od Internautów w tej kwestii. Ogólnie panuje w naszym
środowisku opinia, że działalność opisana przez Artura Czyża powinna być
wzorcem dla innych ośrodków szachowych w kraju. Najbliższy temu
ideałowi jest podobno Górny Śląsk. Nie znam szczegółów, więc tutaj nie mogę się
wypowiadać. Może ktoś z tego regionu zabierze głos w tym temacie?

Nie ma żadnych wątpliwości, że działalność prężnych ośrodków i klubów
może przyczynić się do ogólnego wzrostu poziomu szachowego w Polsce.

Dlatego „Wrocław” powinien być dobrym przykładem do naśladowania!

Wiem jednak z własnych doświadczeń, że trudno jest wprowadzić w życie
tak pożyteczne inicjatywy. Dla przypomnienia: w latach 1978-1981 byłem
trenerem kadry Polskiego Związku Szachowego i nie udało się mi zrealizować
planu organizacji punktów szkoleniowych na wzór „Częstochowy” i
następnie propozycja w 1999 roku wprowadzenia szkolenia wirtualnego
w ramach Młodzieżowej Akadademii Szachowej PZSzach została
zablokowana przez ówczesne kierownictwo MASZ. Pisałem o tym
wielokrotnie na blogu i stronie.

Dlatego warto teraz wprowadzić w kraju aktywne szkolenie dzieci i młodzieży
na wzór „Wrocławia”, opisanego w wywiadze przez Artura Czyża (odcinek 124)!
---

wladek

--

Pokazując rozwiązanie na diagramie - jednocześnie reklamujemy szachy.
Tej prostej zasady nie stosujemy w Polsce . A szkoda...

---

x_1

diagram - 2
Pozycja po wstępie -- 1. Hg1-a1 - Gxc5 - 2. Sb5 - szach - mat --- --- 1. Ha1 - Gxe5 - 2. Sf5 - szach - mat
Dwie siatki matowe

--

wladek

--
Komisja Autonomiczna PZSzach

Szachy w Polsce -- 8 listopada 2017 -- Editor

„Rada Prezesów Wojewódzkich Związków Szachowych jest organem
statutowym Polskiego Związku Szachowego, którego główną rolą
jest pełnienie łącznika pomiędzy pozostałymi organami PZSzach
a niezależnymi Wojewódzkimi Związkami Szachowymi reprezentującymi
działaczy szachowych i szachistów w regionach.
Naszym głównym zadaniem jest opiniowanie proponowanych
rozwiązań i proponowanie kierunków rozwoju szachów w Polsce”.

[link widoczny dla zalogowanych]

--

wladek

--

[link widoczny dla zalogowanych]
---

diagram - 1
Mat w 2 pos. --- --- 1.Hh2 - tempo -- f3 -- 2. He5 - szach - mat
--
Dwuchodowka -- do reklamy szachow w -- szkole Podstawowej..

1. Hh2! -- tempo

1. Hh2!
1…Kxc3 - 2. Hb2 - mat
1…Kxe3 - 2. Hf2 - mat
1…fxe3 - 2. Hh8 - mat
1…f3 -- - 2. He5 - mat

---

--

wladek

--

Nauka matowania -- Skoczkami --- Mały szachista -- Listopad 2017

[link widoczny dla zalogowanych]

===

1_2

diagram - 1
Mat -- w 4 posunieciach -- #4 ---

Rozwiązanie: - 1. Hxg7!+
1. ... Wxg7 -- 2. Wxg7+
2. ... Sxg7 - 3. Sf6+
3. ... Kh8 -- 4. Sxf7 -- szach - mat
--

wladek

-

Dwuchodówka -- do reklamy szachów w -- szkole Podstawowej..

---

1_2

diagram - 1
Mat -- w 2 posunieciach -- #2 --- --- 1. Kg2 - tempo -- Sh6 - 2. g6 - szach - mat

--

3_4

diagram - 3
1.Kg2 tempo - Kxh8 - 2.Hh2 - szach - mat --- 1.Kg2 - Sxf6 - 2. Hxe7 - szach - mat

---

wladek

---
Kombinacje -- dla Edukacji szkolnej i reklamy szachow

Rozwiąż , nim zaczniesz czytać Szacharnię
polecam ambitnej młodzieży.
--------

diagram -- 1
czarne wygrywaja --

Rozwiazanie

1. ... Sg3! - 2. Hxg6 - Sde2! - mat -- diagram -- 2

1. ... Sg3 - 2. He3 - Sde2+ - 3. Hxe2 - Sxe2
4. Ka1 - Sxf4 - 5. Wg1 ---- diagram -- 3
----

--- Siatka matowa -- 2. ... Sde2 - mat

2_3

--- diagram -- 2
1. ... Sg3! - 2. Hxg6 - Sde2! - mat -- -- po 5. Wg1 - wygrywa -- 5. ... Wd1!
---- ----- ------- ----- ------- --- ----- 6. g3 - He4 - 7. f3 - Hxf3 - mat

Druga siatka matowa -- 7. ...Hxf3 mat

--- diagram -- 4
--- 7. f3 - Hxf3 - mat

Edukacja szachowa bedzie w Polsce efektywna , jesli szachisci
beda operowac wieksza ilosci diagramow szachowych.
Przyklad trzeba brac od Garri Kasparowa i A. Karpowa, ktorzy przy kazdej
komentowanej partii szachowe umieszczali po kilkanascie diagramow szach.
- --

wladek

--
Problemy szkoleniowe w polskich szachach - (129)
Szachy w Polsce, Szkolenie -- 18 grudnia 2017
Jerzy Konikowski

Kontynuacja odcinka 128

[link widoczny dla zalogowanych]

Gari Kasparow (mistrz świata w latach 1985-2000) tak ocenił szachowy
dorobek naszego rodaka: „Rubinstein był znakomity we wszystkich stadiach
szachowej partii – w debiucie, grze środkowej i w końcówce.
Jednak w przeciwieństwie do Tarrascha czy Nimzowitscha nie lubił się
rozpisywać o swoich osiągnięciach i z tej przyczyny jego wyjątkowa rola
w rozwoju sztuki szachowej długo pozostawała niedoceniona.
A jednak uważna analiza wykazuje, że współczesne szachy, których
początkiem była epoka Botwinnika, uformowały się pod silnym wpływem
partii Rubinsteina, który w istocie zasługuje na miano jednego z nowatorów”
(Garri Kasparow: Moi wielcy poprzednicy, tom 1, RM, Warszawa 2006).

Faktycznie z większym zbiorem partii Akiby Rubinsteina zetknąłem się
dopiero po ukazaniu się książki w języku rosyjskim
„Akiba Rubinstein” autorstwa Razuwajewa i Murachweriego (Moskwa 1980).

Jurija Razuwajewa - poznałem osobiście w czasie turnieju
w Polanicy Zdroju w 1979 roku, który zresztą zakończył się jego zwycięstwem.
Potem spotkaliśmy się w Dortmundzie w 1985 roku. Jurij wygrał główny
turniej w trakcie Szachowych Dni Dortmundu. W latach 1990 – 1992
graliśmy w 1-bundeslidze w jednej drużynie Schachfreunde Brackel Dortmund.

Arcymistrz komentował też partie z ligi niemieckiej dla periodyka
„Schachspiegel”, którego byłem redaktorem.
W tym okresie mieliśmy bardzo częste kontakty.

Oczywiście wielokrotnie rozmawialiśmy w trakcie naszych spotkań na
tematy szkolenia młodzieży, metodyce treningów w szachach oraz
o jego w/w książce o Rubinsteinie.

Razuwajew z wielkim respektem odnosił się do twórczości naszego
arcymistrza. Podkreślił jego wielki wpływ na rozwój teorii debiutów
i to, że był wzorcem dla karier wielu radzieckich szachistów.

Gdy ustaliłem z wydawnictwem RM książkę o Akibie Rubinsteinie,
to zaproponowałem jednocześnie jej koncepcję.

To nie będzie praca naukowa z jakimiś rewelacjami z życia sławnego
arcymistrza, lecz podręcznik dla ambitnych szachistów z aspiracjami sportowymi.

Przy opracowywaniu mojej „działki” brałem oczywiście pod uwagę
dyskusje sprzed lat z Jurijem Razuwajewem.

Studiując partie Akiby Rubinsteina można wysunąć konkluzję, że przyczynił
się on w znacznym stopniu do ewolucji otwarć szachowych. Wiele wariantów
nosi jego imię i grywa się do dziś. Polak wniósł wiele nowych idei dla
rozwoju teorii debiutów i prawdopodobnie nie miał sobie równych
pod tym względem w historii szachów XX wieku.

Był szachistą, który wcześnie pojął istotę ówczesnych szachów turniejowych
i że faza debiutowa jest kamieniem węgielnym każdej partii oraz jest ściśle
związana z grą środkową i końcówką. Debiut jest więc pomostem przed
dalszymi fazami gry.

Nie ulega żadnych wątpliwości, że zakres zainteresowań badawczych w
początkowym stadium partii arcymistrza był ogromny, o czym świadczy
jego szeroki repertuar debiutowy. Praktycznie do każdego turnieju
Polak przygotowywał nowe idee w celu zaskoczenia swych rywali.

Wniosek: Twórczość naszego najwybitniejszego w historii arcymistrza
powinna być wzorem dla tych polskich szachistek oraz szachistów z
ambicjami osiągania wyników sportowych na skalę światową!

Literatura uzupełniająca: Szachy dla przyszłych mistrzów.
--

wladek

-\
Problemy szkoleniowe w polskich szachach (130)

Szachy w Polsce, Szkolenie22 grudnia 2017
Jerzy Konikowski

Kontynuacja odcinka 129

Książka o Akibie Rubinsteinie jest już od kilku tygodni w sprzedaży.
W międzyczasie otrzymałem sporo uwag o niej od kolegów
oraz Internautów. Niektóre z nich przedstawię na blogu.

Gość napisał: Bardzo dobra książka! Gratulacje dla obu autorów za
merytoryczne podejście do tematu; na myśl przychodzi wielotomowa
pozycja Kasparowa (Moi wielcy poprzednicy). Ciekawy, rozbudowany
wstęp biograficzny.

Cenny fakt, mniej znany, że Rubinstein to nie są tylko końcówki wieżowe,
ale także fundamentalny wkład w teorię debiutów (w tym też po 1.e4).
To zasadnicze wzmocnienie, bo w książce Pytla nacisk szedł na rzeczoną
grę końcową. Z punktu widzenia wydawniczo-szkoleniowego książka dobrze
pomyślana; to nie jest tylko zbiór partii komentowanych ale uszeregowanie
względem poszczególnych otwarć. Na tej bazie można samemu
wgłębić się w temat i wyrobić sobie strategiczną ocenę danej pozycji.

Faktycznie, rosyjska szkoła szachowa Rubinsteinem stoi – to nie jest tylko
Botwinnik ale też wcześniej Romanowski, współcześnie Gelfand, Krasenkow
i inni. Polscy szkoleniowcy np. Szymczak na bazie partii Rubinsteina
szkolili polską młodzież. Na takie książki – istotne szkoleniowo –
powinny być przyznawane granty. Takich wydawnictw winno być więcej
(np. o Winawerze).

//////////////////////////////////

15 maja 1961 roku zostałem członkiem sekcji szachowej „Caissa” przy
Okręgowym Klubie Oficerskim Bydgoszczy. W kolejnych spotkaniach
klubowych wchodziłem powoli w rytm mojego nowego zainteresowania.

Pod koniec maja zauważyłem u jednego członka klubu zeszyt formatu A4
z wycinkami różnych kącików szachowych z krajowych pism.
W pewnym momencie zainteresowałem się partią A.Rubinsteina.
Zapytałem się właściciela notatek (wiek około 30 lat), czy to jest ten
sławny pianista Artur? „Tak” – odpowiedział. Wkrótce dowiedziałem się,
że to nie jest zgodne z prawdą. Moim pierwszym pismem „Szachy“
kupionym w kiosku był numer czerwcowy. Akurat w nim znalazłem
informację o śmierci Akiby Rubinsteina.
W ten sposób dowiedziałem się o najsłynniejszym polskim szachiście!

W następnych latach udało mi się zebrać trochę partii Rubinsteina,
ale dopiero książka Razuwajewa i Murachweriego (Moskwa 1980)
umożliwiła mi, tak na dobre, zapoznanie się z jego twórczością.

W mojej działalności trenerskiej kładłem duży nacisk na przekazanie swoim
podopiecznym wiedzy o osiągnięciach naszego słynnego arcymistrza.
Dlatego byłem wielce zaskoczony tym, co przeżyłem na mojej pierwszej
sesji Młodzieżowej Akademii Szachowej w Zakopanem w 1999 roku.
Na moje pytanie: „Co wiecie o Akibie Rubinsteinie” usłyszałem niewiele:
„Wybitny polski szachista, kandydat do tytułu mistrza świata, co roku
odbywają się w Polanicy Zdroju turnieje ku jego pamięci”. Ale nikt nie
wiedział o konkretnych sukcesach turniejowych Rubinsteina i nawet
o tym, że był mistrzem Polski! A przecież ukazały się wcześniej dwie książki:
„Akiba Rubinstein, czyli o sztuce rozgrywania końcówek”
Krzysztofa Pytla (1987) oraz „Akiba Rubinstein” Władysława Korcza (1989).

Dlatego w momencie uzgadniania z wydawnictwem RM podręcznika na
gruncie partii Rubinsteina zaznaczyłem, że będzie też osobny rozdział z
opisem kariery naszego bohatera. Wykonanie tej pracy zaproponowałem
Jackowi Gajewskiemu, z którym napisałem wcześniej dwie książki:

Królowe 64 pól

Mistrzowie świata i ich 400 kombinacji szachowych

Mój partner doskonale wywiązał się ze swojego zadania. Jego opracowanie
„Życie i kariera szachowa” jest bez wątpienia najlepszym pisemnym
przekazem o karierze Akiby Rubinsteina w języku polskim. Taką opinię
wyraziło też wielu Internautów, którzy są już po lekturze naszej książki!
----

wladek

--
Problemy szkoleniowe w polskich szachach -- (131)
Szachy w Polsce, Szkolenie --- 28 grudnia 2017
Jerzy Konikowski

Kontynuacja odcinka 130

Jak wspomniałem w odcinku 129, Jurija Razuwajewa poznałem osobiście
w czasie turnieju w Polanicy Zdroju w 1979 roku. Byłem w tym czasie
trenerem kadry Polskiego Związku Szachowego i dlatego miałem bez
większych problemów możliwość dyskusji z nim na różne tematy o szachach.

Znałem jego wcześniejszy kontrowersyjny tekst o Akibie Rubinsteinie,
w którym nazwał naszego rodaka m.in. „rosyjskim szachistą, prekursorem
– obok Czigorina – radzieckiej szkoły szachowej”. To spotkało się oczywiście
z decydowaną reakcją polskiego środowiska szachowego (Ten przypadek
został obszernie przedstawiony w naszej książce z Jackiem Gajewskim „Akiba Rubinstein, RM 2017”). Dlatego w rozmowie z Jurijem nie podnosiłem tego tematu, aby po prostu nie „rozdrażnić” arcymistrza.

Zadałem mu w pewnym momencie pytanie: „Jak oceniasz karierę Rubinsteina?”. Odpowiedział, że był znakomitym szachistą i wniósł wiele dla rozwoju teorii debiutów. „Ale był też wielkim technikiem końcówek, szczególnie wieżówek” drążyłem temat. „Zgadza się, ale to wynika z praktyki. Debiutów trzeba się nauczyć, natomiast technikę w grze końcowej można wytrenować w toku gry lub nawet odpowiednich ćwiczeń” – odpowiedział. Nie powiedział właściwie nic nowego, gdyż znałem to z lektury różnych publikacji.

Na tym polegała właśnie niezwykła siła radzieckich szachów: Doskonała znajomość fazy debiutowej umożliwiała w toku gry uzyskanie przewagi w grze środkowej i następnie przejście do korzystniejszej (wygranej) końcówki!

Obecnie takie podejście do szachów turniejowych jest powszechnie znane w świecie. Przypominam wypowiedź najlepszego szachisty globu, którą już kilkakrotnie cytowaliśmy na blogu:

Magnus Carlsen – mistrz świata od 2013: Głównie pracowałem nad otwarciami (przed meczem z Anandem). Myślę, że końcówki i grę środkową opanowuje się dzięki grze turniejowej. W tym sensie nie trenowałem tych faz gry, które są moją siłą.

Rok po naszym spotkaniu ukazała się oczekiwana książka „Akiba Rubinstein”. Autorzy Razuwajew/Murachwieri podkreślili w niej wielkie zasługi Polaka w rozwoju otwarć, jednakże bez większego wgłębienia się w sedno sprawy.

Dlatego w momencie podjęcia się zadania napisania rozprawy o naszym najwybitniejszym szachiście wiedziałem, że ten aspekt musi być podniesiony do głównej roli, natomiast gra końcowa będzie tylko tłem. I tak na podstawie pojedynków Akiby Rubinsteina powstała obszerna część teoretyczna książki, omawiająca jego największe osiągnięcia w problematyce otwarć szachowych. Są one aktualne do dnia dzisiejszego!

Debiuty są omówione w części: Teoria i praktyka.

Teoria 1. Gambit królewski.

Teoria 2A. Debiut czterech skoczków. Kontynuacja 4…Sd4!

Teoria 2B. Debiut czterech skoczków. Kontynuacja 4…Gb4.

Teoria 3. Partia hiszpańska.

Teoria 4. Obrona sycylijska.

Teoria 5. Obrona francuska.

Teoria 6. Przyjęty gambit hetmański.

Teoria 7. Obrona Tarrascha.

Teoria 8. Nieprzyjęty gambit hetmański.

Teoria 9. Obrona słowiańska.

Teoria 10. Obrona Nimzowitscha.

wladek

--

---

_1

diagram - 1
Mat w 2 posunieciach -- #2 --- --- --- 1. Hh7 -- e4 -- 2. Hxe4 - szach - mat

wladek

12
Problemy szkoleniowe w polskich szachach (133)

Szkolenie -- 12 stycznia 2018 -- Jerzy Konikowski

Kontynuacja odcinka 132

W piśmie „mat” (Nr 6 2017) Paweł Dudziński przeprowadził bardzo interesującą rozmowę z Krzysztofem Bulskim. Na pytanie: „Pamiętam jeszcze z naszych czasów juniorskich, że byłeś bardzo pracowity, miałeś własne opracowania debiutowe i analizy. W jakim stopniu pomagało ci to później podczas turniejów?” arcymistrz m.in. odpowiedział: „Akurat moją pracę nad debiutami z czasów juniorskich (do 14. roku życia) uważam za stratę czasu i gdybym wtedy miał trenera, to z pewnością odwiódłby mnie od takiego treningu…”.

Krzysztof Bulski nie opisał dokładnie w dalszej części swej wypowiedzi metod oraz tematyki swej pracy nad debiutami, więc trudno jest wydać jakąś ocenę w tym aspekcie.

W swej wieloletniej działalności w roli szkoleniowca miałem wiele podobnych sytuacji, że młodzież zwracała się do mnie z podobnymi problemami. Takie przypadki należało rozwiązywać indywidualnie, bowiem praktycznie każdy miał swoje własne metody zajęć w tym zakresie. Najczęściej uczono się na pamięć wariantów bez połączenia z grą środkową. Po rozegraniu początkowej fazy partii nie znano dokładnie planów gry i potem, w momencie odejścia od głównych wariantów, nie potrafiono poprawnie kontynuować dalszą część partii.

Niektórzy tracili bardzo dużo i niepotrzebnie czasu na opracowywanie notatek debiutowych. Potem stwierdzali, że im te warianty, czy otwarcia, po prostu nie „leżą”. W taki sposób ten czasami wielomiesięczny wysiłek szedł na marne. Sam popełniałem na początku swej przygody z szachami podobne błędy w sferze pracy nad debiutami, ale to był 1961 rok. Krzysztof Bulski znalazł się w podobnej sytuacji około 40 lat później!

Pisałem wielokrotnie w różnych publikacjach, że ogólnie najsłabszym punktem polskich szachów to właśnie kwestia początkowej fazy gry. W tym stwierdzeniu opieram się na wieloletnich obserwacjach oraz analizie gry naszej czołówki. To jest wielki problem, który hamuje prawidłowy rozwój utalentowanym zawodniczkom i zawodnikom.

Na mojej pierwszej sesji Akademii Młodzieżowej w Zakopanem w 1999 roku zauważyłem, że młodzież ma duże problemy z nazwami debiutów. Operuje się przede wszystkim kodami, nie nazwami otwarć, czy wariantów. A więc mówi się np. B33, E32 itd.

Zrobiłem mały eksperyment. Ustawiłem pozycję po ruchach 1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gc4 Sf6 i poprosiłem o podanie nazwy otwarcia. Tylko jedna osoba z ośmiu pytanych wiedziała, że jest to obrona 2 skoczków. A była to grupa „średniaków”. Wszyscy reprezentowali już Polskę na mistrzostwach świata i Europy.

Dlatego ten przypadek zmobilizował mnie do napisania książki „Szybki kurs debiutów” z przeznaczeniem dla młodzieży. Ukazała się ona w 2000 roku w wydawnictwie „Penelopa”. Z uwagi na ogrom teoretycznego materiału zabrakło miejsca na pouczające przykłady z praktyki turniejowej, które byłyby pomocą w jeszcze głębszym zrozumieniu ogólnych planów strategicznych i taktycznych w przedstawionych wariantach. Dlatego niezbędne było przygotowanie osobnego opracowania opartego na bazie aktualnych partii z praktyki mistrzów i arcymistrzów. W 2006 roku ukazał się „Szybki kurs debiutów w praktyce”. Książka zawiera zbiór 180 pouczających pojedynków, które ilustrują walkę w typowych pozycjach. Każda partia jest wzbogacona o dodatkowe praktyczne fragmenty oraz zawiera interesujące elementy taktyczne. Książka jest oczywiście ściśle związana z wydaniem teoretycznym i zamyka tym samym cykl badawczy o wszystkich najważniejszych otwarciach szachowych.

W 2009 roku, jako uzupełnienie do porzednich projektów, ukazała się w wydawnictwie RM moja praca „Szybkie zwycięstwa”. Omawia ona w ogólnych zarysach teorię debiutów na bazie 204 taktycznych partii z lat 1963-2008, które trwały nie dłużej niż 25 posunięć. Składa się z dwóch części. Najpierw są diagramy, które ilustrują krytyczny moment w partii. Zadaniem czytelnika jest znalezienie właściwej drogi do zwycięstwa. Część druga to partie, których numeracja odpowiada kolejności diagramów. Tutaj można sprawdzić poprawność swych analiz. Książkę można więc także potraktować jako testy w zakresie taktyki szachowej.

Znakomita „Radziecka Szkoła Szachowa - głosiła, na których
doświadczeniach się wychowałem, że każdy pasjonat królewskiej gry z
aspiracjami osiągania znaczących sukcesów turniejowych, musi poznać
w ogólnych zarysach teorię debiutów! To tak, jak mechanik samochodowy
nigdy nie będzie dobrym fachowcem, kiedy wcześniej nie zapozna się
z podstawową konstrukcją różnych typów pojazdów.
Dlatego w swej pracy trenerskiej zwracałem uwagę na tę ważną kwestię!

--

wladek

--
Nauka matowania Wieżami! -- dla wszystkich

18 - P1173514
Autor : Wolfgang Pauly
Neues Illustriertes Blatt 07/1904
1522 Bohemia 06/09/1914
----

1_2

Diagram --- 1
Mat --- w 3 posunieciach -- #3 --- --- 1. h8=W! - Kf7 - 2. Kh6! - Kf6 - 3. Wf8 - mat

Rozwiązanie -- 1. h8=W! --- tempo
1. ... Kf7 -- 2. Kh6 -- tempo
2. ... Kf6 -- 3. Wf8 - mat -- diagram -- 2

1. ... Kf6 -- 2. Wh7 -- tempo
2. ... Kf5 -- 3. Wf7 - mat -- diagram -- 3

1. ... Kxh8 -- 2. Kg6 - [3. We8#]
2. ... Kg8 -- 3. We8 - mat -- diagram - 4

3_4

----- diagram --- 3
1. h8=W - Kf6 - 2. Wh7- Kf5 - 3. Wf7# --- 1. h8=W - Kxh8 - 2. Kg6 - Kg8 - 3. We8#

Trzy siatki matowe w prostej pozycji szachowej. Tylko 4 bierki!

Takie zadanie są potrzebna do ---> reklamy szachów w Polsce.
Polskich Działaczy Szachowych --> trzeba uczyć rozumienia Szachów.

--[/quote]